Transcendencja

Pochodzenie (etymologia) wyrazuSłowo to pochodzi od łacińskiego transcendens. Jego tłumaczenie brzmi „przekraczający”.
„Transcendencja” to rzeczownik rodzaju żeńskiego.
Definicja1. W filozofii termin „transcendencja” oznacza porzucenie fizycznego bytu (najczęściej ciała), na rzecz poznania rzeczywistości duchowo, pozazmysłowo. Transcendencja to istnienie poza czymś materialnym, porzucenie znanych nam ram fizyczności. Termin ten został spopularyzowany przez oświeceniowego filozofa Immanuela Kanta. Ten wybitny uczony opracował metodę transcendentalną, o której pisał: „transcendentalnym nazywam wszelkie poznanie, które zajmuje się w ogóle nie tyle przedmiotami, ile naszym sposobem poznawania przedmiotów”. Byt transcendentalny pokonuje ograniczenia natury fizycznej i materialnej, a jego egzystencja staje się całkowicie od owych ograniczeń niezależna. Metafizyka jest dziedziną zbliżoną do omawianego terminu.2. W religii (teologii) transcendencja stała się kluczem do „zrozumienia niezrozumiałego”. Mówi o tym, że poznać Boga można tylko odrzucając zmysły i racjonalne rozumowanie człowieka. Jest to jakby wkroczenie w zupełnie odmienną rzeczywistość. Możemy przetłumaczyć ów termin dosłownie na „istnienie poza”. W chrześcijaństwie Bóg jest przedstawiany jako byt zupełnie odmienny niż człowiek. Byt, którego nie można zrozumieć poprzez zmysłowe procesy ani wytłumaczyć znanymi prawami fizyki. W pewnym sensie jest niedostępny dla człowieka, który żyje w świecie materialnym, namacalnym. Bóg jest więc niemożliwy do poznania, jednak nie oznacza to, iż Najwyższy nie może ingerować w świat materialny.

Istnieje przekonanie, że transcendencję można uzyskać w dziedzinie filozofii za pomocą danej idei, przekraczania własnych ograniczeń, dogłębnego poznania jestestwa czy poszukiwania sensu egzystencji. Stan ten można uzyskać także za pomocą wiary w Boga bądź inne bóstwo, w asyście wszelkich narzędzi związanych z daną religią, na przykład modlitwy czy medytacji. W obydwu tych przypadkach transcendencj