Konkluzja

Czym tak właściwie jest często używane słowo konkluzja? Na pewno spotkaliście się już z tym słowem podczas rozmów albo zastanawiacie się, dlaczego niektóre osoby wymawiają to słowo zamiast zwyczajnie powiedzieć: ,,wniosek z tego taki…”. Może chcą ubogacić swoją wypowiedź, bo nie należy ono do najczęściej stosowanych i prostych… Poniżej przedstawione są najważniejsze informacje o konkluzji.
ETYMOLOGIA
Słowo konkluzja pochodzi z języka łacińskiego ,,conclusio” i oznacza wniosek końcowy, zamknięcie. Również na rozpowszechnienie tego wyrazu miał język niemiecki ,,Konklusion” oraz starofrancuski ,,conclusion”. Konkluzja występuje wtedy, gdy jedno zdanie określa drugie zdanie, które z kolei jest następstwem pierwszego zdania. Ważnym aspektem jest to, aby nie pomylić konkluzji z przesłanką. Albowiem przesłanka to zdanie, na którego podstawie uznaje się inne zdania za rzeczywiste. Tutaj zaczyna się wnioskowanie. Zdanie, które uznało się za prawdziwe, w procesie wnioskowania nazywa się wnioskiem lub konkluzją rozumowania (wyprowadzania).
Słowo KONKLUZJA składa się z 3 sylab i 9 liter, gdzie występuje 6 spółgłosek i 3 samogłoski.
Jak właściwie zapisać słowo konkluzja?
Pamiętaj o tym, że nie zapisujemy konkluzja przez ,,ó”. Ale… dlaczegóż nie? Trzeba wspomnieć o tym, że jest to słowo zapożyczone. Zarówno w języku łacińskim, jak i we francuskim i niemieckim występuje pisownia z ,,u”. Aby nie psuć obyczaju pisania ,,konkluzja” przez ,,u” to również wersja polska powinna być zapisana według wyżej wymienionej reguły.
PRZYKŁAD: konkluzja: 1. wynik rozumowania, wniosek; 2. logiczne zdanie, które jest wynikiem wnioskowania, wzięte na podstawie innych zdań; 3. sformułowanie żądania strony w procesie; 4. samodzielnie postawiony wniosek na zakończenie pracy, zadania itp.; 5. w znaczeniu historycznym ostatnia sentencja mowy pogrzebowej zapisanej na trumnie, stosowana szczególnie w VII i VIII wieku
*Przykładowo w diagnostyce pedagogicznej tj. diagnozowanie właściwości środowiska i uwarunkowań śr