Epika

Epika (proza) – jeden z trzech rodzajów literackich obok dramatu (teksty gotowe do wystawienia) oraz liryki (poezja). Jest to tekst zapisany od początku do końca linijki wersowej. Osobą mówiącą jest narrator, którego obecność rozpoznajemy po czasownikach w pierwszej osobie. Taką narrację nazywamy pierwszoosobową. Narrator bierze udział w wydarzeniach. Jeżeli narrator używa trzeciej osoby jest wszechwiedzący, a taką narrację nazywamy trzecioosobową.
Czasowniki w narracji pierwszoosobowej będą w pierwszej osobie i liczbie mnogiej lub pojedynczej. Np. mówiłem, biegałem, zwiedzałem, słyszeliśmy, skakaliśmy, ćwiczyliśmy .
Czasowniki w narracji trzecioosobowej będą w trzeciej osobie i liczbie mnogiej lub pojedynczej. Np. czytała, rysował, jechało, widzieli, pisały, przyklejali.

ODMIANA SŁOWA „EPIKA” PRZEZ PRZYPADKI
Liczba pojedyncza („epika”)

Mianownik (kto?, co?) – epika,
Dopełniacz (kogo?, czego?) – epiki,
Celownik (komu?, czemu?) – epice,
Biernik (kogo?, co?) – epikę,
Narzędnik (z kim?, z czym?) – epiką,
Miejscownik (o kim?, o czym?) – epice,
Wołacz (o!) – epiko.

Liczba mnoga („epiki”)
Mianownik (kto?, co?) – epiki,
Dopełniacz (kogo?, czego?) – epik,
Celownik (komu?, czemu?) – epikom,
Biernik (kogo?, co?) – epiki,
Narzędnik (z kim?, z czym?) – epikami,
Miejscownik (o kim?, o czym?) – epikach,
Wołacz (o!)- epiki.

PRZYKŁADY UŻYCIA SŁOWA „EPIKA” W ZDANIACH
1. Epika, to jeden z trzech rodzajów literackich.
2. Czy przeprowadzaliście temat epiki na lekcji języka polskiego w szkole?
3. Epika jest zapisana prozą.
4. Po czym rozpoznaje się narratora w epice?

JAKĄ CZĘŚCIĄ MOWY JEST SŁOWO „EPIKA”?
Słowo „epika” jest rzeczownikiem w rodzaju żeńskim.

PODZIAŁ EPIKI PATRZĄC NA CZAS
1. Teraźniejszość – epika współczesna.
2. Przyszłość – epika fantastyczna.
3. Przeszłość – epika dokonana/historyczna.

GATUNKI EPIKI
1. Epos – inaczej zwany epopeją. Jest to wierszowany utwór o dużej rozbudowie. Przedstawia historyczne, legendarne lub mityczne wydarzenia. Przykładem eposu jest, np. „Pan Tadeusz” albo „Odyseja”.