Satyr

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Satyr, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Satyr

Słowo satyr pochodzi od łacińskiego satyrus, jak i greckiego σάτυρος. Jest to bożek w mitologii greckiej. Nazywany także faunem, jako większe zbiorowisko satyry, fauni albo satyrowie.

Odmiana rzeczownika:

Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) satyr
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) satyra
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) satyrowi
Biernik (Kogo? Co? Widzę) satyra
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z satyrem
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o satyrze
Wołacz (O!… witaj!) satyrze

Liczba mnoga
Mianownik (Kto? Co? Jest) satyrowie
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) satyrów
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) satyrom
Biernik (Kogo? Co? Widzę) satyrów
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z satyrami
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o satyrach
Wołacz (O!… witajcie!) satyrowie

Satyr (w liczbie mnogiej satyrowie) to grecki bożek, demon leśny, który jest bóstwem płodności. Według niektórych ich ojcem był Hermes – bóg kupców, podróżnych, złodziei – oraz Iphtime. Określane są jako bracia nimf górskich oraz Kuretów – bóstw opiekuńczych.
Fauni wchodzili w skład orszaku Dionizosa, boga wina i płodności. On, jak i satyrowie byli kojarzeni z męskim popędem seksualnym. Mężczyźni, którzy także uczestniczyli w orszaku boga wina i winorośli, też byli znani jako satyrowie. W analogiczny sposób kobiety w nim uczestniczące nazwano menadami.

Satyra wyobrażano sobie jako istotę o silnej budowie. Jego górna połowa ciała miała ludzką postać, natomiast dolna – zwierzęcą. Ukazywano ich jako postacie ze zmierzwionymi głosami, spiczastymi oczami, płaskim nosem później także z końskim lub kozim ogonem. Głównym satyrem był Sylen, pomniejsze bóstwo, które kojarzone było z płodnością.

Fauni uchodzili za istoty nieprzyjazne człowiekowi, aczkolwiek bezpośrednio nie były im wrogie. Nie zdradzały chęci do nawiązywania związków ze świtem ludzi. Unikali, a nawet nie życzyli sobie, aby ludzie ingerowali w ich świat.

Bóstwa te podobnie jak sam Dionizos uwielbiali muzykę, taniec, wino, rozkosz. To wszystko wprawiało ich w stan upojenia. Potrafili grać na cymbałk

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!