Słowo satyr pochodzi od łacińskiego satyrus, jak i greckiego σάτυρος. Jest to bożek w mitologii greckiej. Nazywany także faunem, jako większe zbiorowisko satyry, fauni albo satyrowie.
Odmiana rzeczownika:
Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) satyr
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) satyra
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) satyrowi
Biernik (Kogo? Co? Widzę) satyra
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z satyrem
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o satyrze
Wołacz (O!… witaj!) satyrze
Liczba mnoga
Mianownik (Kto? Co? Jest) satyrowie
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) satyrów
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) satyrom
Biernik (Kogo? Co? Widzę) satyrów
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z satyrami
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o satyrach
Wołacz (O!… witajcie!) satyrowie
Satyr (w liczbie mnogiej satyrowie) to grecki bożek, demon leśny, który jest bóstwem płodności. Według niektórych ich ojcem był Hermes – bóg kupców, podróżnych, złodziei – oraz Iphtime. Określane są jako bracia nimf górskich oraz Kuretów – bóstw opiekuńczych.
Fauni wchodzili w skład orszaku Dionizosa, boga wina i płodności. On, jak i satyrowie byli kojarzeni z męskim popędem seksualnym. Mężczyźni, którzy także uczestniczyli w orszaku boga wina i winorośli, też byli znani jako satyrowie. W analogiczny sposób kobiety w nim uczestniczące nazwano menadami.
Satyra wyobrażano sobie jako istotę o silnej budowie. Jego górna połowa ciała miała ludzką postać, natomiast dolna – zwierzęcą. Ukazywano ich jako postacie ze zmierzwionymi głosami, spiczastymi oczami, płaskim nosem później także z końskim lub kozim ogonem. Głównym satyrem był Sylen, pomniejsze bóstwo, które kojarzone było z płodnością.
Fauni uchodzili za istoty nieprzyjazne człowiekowi, aczkolwiek bezpośrednio nie były im wrogie. Nie zdradzały chęci do nawiązywania związków ze świtem ludzi. Unikali, a nawet nie życzyli sobie, aby ludzie ingerowali w ich świat.
Bóstwa te podobnie jak sam Dionizos uwielbiali muzykę, taniec, wino, rozkosz. To wszystko wprawiało ich w stan upojenia. Potrafili grać na cymbałk
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
kach, fletni, tańczyli z nimfami i lubili wprowadzać je w przerażenie. W porównaniu do bogów olimpijskich, fauni byli śmiertelni. Twierdzono jednak, że pożywają późnego wieku.
Słowo satyr oprócz znaczenia w mitologii greckiej to także pseudonim artystyczny Siguarda Wongraven’a. Jest on urodziny w 1975 roku norweski muzyk, kompozytor, autor tekstów, multiinstrumentalista, producent muzyczny oraz wokalista. Satyr znany jest głównie z wieloletnich występów w blackmetalowym zespole muzycznym – Satyricon.
Zespół Satryricon cieszy się bardzo dużą popularnością w Norwegii, natomiast sam Sigurd Wongraven jest określany jako celebryta. W 1994 roku wystąpił on w filmie dokumentalnym Det svarte alvor. Wystąpił też w programie telewizyjnym, w odcinku poświęconym muzyce blackmetalowej.
Albin Jan Fleszar był majorem piechoty Legionów Polskich, pod pseudonimem Satyr. Urodził się w 1888 roku, zmarł w 1916.
Chwilę po utworzeniu Legionów Polskich Satyr–Fleszar dowodził w stopniu kapitana II batalionem przyszłej I Brygady Legionów Polskich w operacji kieleckiej. W 1916 roku został mianowany majorem i objął VI batalion. Przeszedł z nim cały szlak bojowy I Brygady. W tym samym roku został powołany na dowódcę VII pułku piechoty.
Podczas uroczystego posiedzenia Rady Miasta Rzeszowa 23 lipca 1936 roku uchwalono i uczczono pamięć dziesięciu osób z Legionów Polskich, w tym Albina Fleszara–Satyra. Nazwiskiem każdego z nich nazwano ulicę w mieście.
Satyr został uhonorowany odznaczeniami i orderami:
• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – uzyskany pośmiertnie
• Znak oficerski Parasol
• Krzyż Niepodległości – uhonorowany pośmiertnie w 1930 roku, za pracę w dziale odzyskania niepodległości.
Satyr może oznaczać także lubieżnego, rozpustnego mężczyznę. Inaczej określa się go jako: rozpustnika, świntucha oraz erotomana.
Przykłady:
Satyra jest utworem literackim, ośmieszającym oraz piętnującym ludzkie obyczaje, wady i stosunki społeczne.
W serii książek Ricka Riordana Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, satyr jest jednym z głównych bohaterów.
Jeden z Polskich majorów Piechoty Legionów Polskich posiadał pseudonim Satyr.
Dodaj komentarz jako pierwszy!