Nauka to jeden z rodzajów wiedzy ludzkiej. Jest najlepszą wiedzą pod względem poznawczym i najlepiej jest ona w stanie opisać rzeczywistość. Status ten zawdzięcza metodom jakie stosuje, a także językowi, którym się posługuje.
Odmiana rzeczownika:
Liczba pojedyncza
Mianownik (Kto? Co? Jest) nauka
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) nauki
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) nauce
Biernik (Kogo? Co? Widzę) naukę
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z nauką
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o nauce
Wołacz (O!… witaj!) nauko
Liczba mnoga
Mianownik (Kto? Co? Jest) nauki
Dopełniacz (Kogo? Czego? Nie ma) nauk
Celownik (Komu? Czemu? Się przyglądam) naukom
Biernik (Kogo? Co? Widzę) nauki
Narzędnik (Z kim? Z czym? Idę) z naukami
Miejscownik (O kim? O czym? Mówię) o naukach
Wołacz (O!… witajcie!) nauki
Synonimy:
Nauka jako dziedzina wiedzy: dyscyplina, dyscyplina naukowa, dyscyplina badawcza, dyscyplina wiedzy, dziedzina wiedzy, system, teoria, wiedza.
Nauka jako dziedzina nauki: dyscyplina, dział, dziedzina, gałąź, zakres.
Nauka w kontekście uczenia się: autodydaktyka, edukacja, kształcenia, przyswajanie wiedzy, samokształcenie, uczenie się.
Nauka jako zespół poglądów: doktryna, filozofia, hipoteza, idea, ideologia, koncepcja, program, światopogląd, teoria
Nauka w znaczeniu pouczającego wniosku: konkluzja, maksyma, mądrość, nauczka, morał, pouczenie, przestroga, sentencja, wskazówka.
Nauka nie jest tylko wiedzą naukową, dlatego, aby zrozumieć czym ona jest, ważne jest uwzględnienie siedmiu aspektów. Nauka to:
1. Pewien gatunek wiedzy, to wiedza naukowa, która różni się od potocznej.
2. Działalność naukowo–badawcza jest praktyką naukową, jej rezultatem jest wiedza naukowa.
3. Określony sposób badania rzeczywistości.
4. Zespół uczonych i naukowców, zawodowo poznających świat.
5. Instytucje naukowe, które składają się z akademii nauk, szkół wyższych i instytutów naukowo–badawczych.
6. Świadomość naukowa
7. Składnik siły wytwórczej nowoczesnego społeczeństwa.
Wiedzę ludzką dzieli się na:
• Wiedzę potoczną – jest ona powszechnym i najstarszym gatunkiem wiedzy ludzkiej. Pojawiła się razem z człowiekiem (Homo sapiens). Opiera się na rzeczywistości bezpośrednio związanej z człowiekiem i na tym, co jest dla niego ważne i użyteczne. Wyrażana jest językiem nieprecyzyjnym , potocznym. Wiedza ta stwierdza, a nie wyjaśnia fakty, jej głównym kryterium jest zdrowy rozsądek. Jest to wiedza wynikająca z obserwacji codziennego życia, przedmiotów, a nie ich badaniu.
• Wiedza naukowa – według Ernesta Nagela jest to uporządkowana, zorganizowana wiedza zdroworozsądkowa. Powstała około 2500 lat temu. Nauka ta poddaje wszystkie swoje twierdzenia metodycznej kontroli, stosując przy tym odpowiednie metody naukowe. Wielokrotnie sprawdzane są wyniki, dążąc do opisania i wyjaśnienia danych zjawisk. Bada nie tylko obserwowane cech
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
y, zjawiska, lecz dociera też do głębszych mechanizmów i przyczyn. Przez to twierdzenia naukowe, łatwiej jest sprawdzać, potwierdzać, zaprzeczać.
• Wiedza artystyczno–literacka wiąże się ze sztuką oraz literaturą. Obejmuje działalność teoretyczną i praktyczną w sztuce raz literaturze. Dostarcza ona pewnych informacji o świecie, przede wszystkim o psychice i osobowości człowieka. Ta dziedzina nauki, dociera także to takich warstw życia, które nie są poddawane analizie naukowej.
• Wiedza spekulatywna – zawarta jest w mitologii, systemach spekulatywnych filozofii i religii. Sposoby myślenia tej wiedzy pojawiały się już w IV wieku przed naszą erą w okresie jedności filozofii i nauki. Filozofia nazywana była wszechnauką, co pociągało ogólnikowość rozważań o rzeczywistości. Oparte były one na myśleniu abstrakcyjnym, nieliczącym się z rzeczywistością.
• Wiedza irracjonalna – to wszystko to, co jest nieuchwytne i sprzeczne z rozumem. Jest trudna do przekazania innym, a więc nie podlega publicznej kontroli. To tej wiedzy zalicza się wiedza: ezoteryczne, poznanie mistyczne.
Cztery pierwsze wymienione rodzaje wiedzy ludzkiej, tworzą wiedzę racjonalną. Jest ona dostępna dla każdego normalnego i przygotowanego człowieka.
Niektóre rodzaje pseudonauki to fragmenty wiedzy irracjonalnej, gdzie pozorują wiedzę naukową, opisując ją sformułowaniami naukowymi.
Paranauka, to wiedza, niespełniająca wszystkich kryteriów wiedzy naukowej. Często jest to dla uczonych możliwość do czerpania pomysłów i hipotez.
Wiedza naukowa jest nauką nastawioną na zdobywanie prawdy niebanalnej, do której niełatwo jest dotrzeć, a która zarazem jest interesująca w teorii i praktyczna. Służy wyjaśnieniu, zrozumieniu zjawisk, jak i procesów zachodzących na świecie. Przewiduje także zachodzenie i przebieg zjawisk.
Według Einsteina, Poppera i J. Sucha prawda naukowa musi spełniać pięć walorów poznawczych. Sprawiają one, że nauka, poprzez ich osiągnięcie, dochodzi do prawny niebanalnej. Są to:
1. Ogólność: twierdzenia tworzy się dla ogólnego i szerokiego podmiotu, a nie dla niektórych jednostek.
2. Dokładność, precyzja, ścisłość: dokładność twierdzenia zależy od orzecznika (opisu). Im jest on węższy, jednoznaczny tym twierdzenie jest dokładniejsze.
3. Wysoka informacyjna zawartość: zależy od ogólności, jak i ścisłości twierdzenia; im bardziej ogólne i ścisłe, tym wyższa informacyjność z niego płynie.
4. Wysoka prostota logiczna: przy mniejszej liczbie złożeń wyjściowych teorii i większej liczbie twierdzeń pochodnych, teoria jest prosta i logiczna.
5. Pewność epistemologiczna: kolejne teorie naukowe w danej dziedzinie, mają lepsze uzasadnienie w doświadczeniach i faktach.
Przykłady:
Nauki można podzielić na: teoretyczne, matematyczne, empiryczne, przyrodnicze, społeczno–humanistyczne, fizyczne, biologiczne, stykowe i integracyjne.
Do nauk pogranicznych należą na przykład: biochemia lub geofizyka.
Nauka jest rodzajem wiedzy ludzkiej.
Dodaj komentarz jako pierwszy!