Westalka

Westalka to słowo, które oznacza kapłankę w starożytnym Rzymie. Była ona odpowiedzialna za to, aby w świątyni Westy nigdy nie zgasł ogień – miała go strzec.

Westa była boginią ogniska domowego. Należała do najważniejszych rzymskich bóstw, toteż oddawano jej specjalną cześć. W jej świątyni płonął wieczny ogień, który reprezentował samą boginię. Zgaśnięcie ognia było interpretowane jako zły znak dla państwa. Jeśli ogień przestał płonąć, odpowiedzialna za to westalka otrzymywała karę chłosty, która kończyła się jej śmiercią.

Westalkami zostawały dziewczynki z rodów patrycjuszowskich, wybierano je, gdy miały 6-10 lat. Z początku świętego ogniska pilnowały dwie westalki, następnie zmieniono tę liczbę na cztery, jeszcze później na sześć, aby pod koniec okresu imperium doszło do aż siedmiu. Kapłankami mogły zostać tylko te dziewczynki, których oboje rodzice żyli. Westalki pozostały w służbie bogini przez 30 lat, z czego każde dziesięć lat poświęcone było na inne czynności. Przez pierwsze dziesięć lat dziewczynki poznawały obowiązujące je zasady, kolejne dziesięć lat upływało na pełnieniu obowiązków, natomiast ostatnie dziesięć lat westalki poświęcały na roztaczanie opieki nad nowicjuszkami. Przez cały okres służby kobiety te musiały pozostawać dziewicami. Gdyby któraś z kapłanek w czasie trwania służby utraciła dziewictwo, uznawano to za jedno z najpoważniejszych przestępstw, za które groziły bardzo surowe kary. Opisywano, że kobiety takie chowano żywcem.
Przez czas trwania służby kobiety mieszkały w klasztorze znajdującym się obok świątyni Westy. Po upłynięciu trzydziestu lat służby kapłanka mogła wyjść za mąż i urodzić dzieci.

Kapłanki ubierały się na biało i nosiły przepaski na czole. Podczas składania bogini ofiar nosiły na twarzy welon. Oprócz wykonywania najważniejszego zadania, jakim było pilnowanie ognia Westy, westalki dokonywały także rytuałów oczyszczających w mieście. Miały liczne przywileje i należało im okazywać szacunek – za obrazę kapłanki można było otrzymać nawet karę śmierci.

Odmiana przez przypadki:

Liczba pojedyncza:
Mianownik (kto? co?) – westalka
Do