Szafir

Znaczenie słowa „szafir”:
– Szafir jest odmianą korundu o niebieskiej barwie, to bardzo twardy i rzadki minerał z gromady tlenków. Jego twardość w skali Mohsa wynosi 9. Mimo swej twardości, jest kruchy, zatem należy się z nim bardzo ostrożnie obchodzić.
– Choć szafir jest kojarzony najczęściej z niebieską barwą, spotykane są także inne odmiany tego minerału: bezbarwny (leukoszafir), czerwonawy, fioletowy (ametyst wschodni), zielony (szmaragd wschodni), czarny, jasnoniebieski (akwamaryn wschodni), jasnoróżowy, pomarańczowoczerwony, szary. Niektóre odmiany są również dwubarwne. Za barwę odpowiadają domieszki różnych pierwiastków, ponieważ sam korund jest z natury bezbarwny. Głównymi domieszkami spotykanymi w szafirach są: tytan, żelazo, magnez, chrom i wanad. Tytan oraz żelazo dodają barwy niebieskiej, żelazo daje w zależności od ilości odcienie zielonego i żółtego, wanad powoduje kolor fioletowy natomiast chrom odpowiada za barwę czerwoną. W przeszłości szafirami nazywano wszystkie kamienie o barwie niebieskiej. Dopiero około XIX wieku zaczęto sprawdzać dokładnie składy chemiczne i zawężono nazewnictwo.
– Szafir jest przede wszystkim pożądany w jubilerstwie, gdyż uważa się go za jeden z najcenniejszych kamieni szlachetnych. Wykonuje się z niego drogą biżuterię. Jest on także niezwykle poszukiwanym kamieniem kolekcjonerskim. Jest także surowcem, z którego produkuje się elementy przemysłu precyzyjnego, służy do wytwarzania igieł do gramofonów.
– Najpopularniejszymi miejscami wydobycia tego minerału są: Sri Lanka, Indie, Kambodża, Australia, Stany Zjednoczone, Rosja, Tanzania, Republika Południowej Afryki, Birma, Madagaskar, Kolumbia oraz Namibia.
– W przeszłości wierzono, że szafir posiada wiele magicznych i leczniczych właściwości. Przypisywano mu między innymi działanie terapeutyczne i moc leczenia wszelkich chorób, które mogą dotknąć człowieka. Wierzono, że p