Apollo – w mitologii greckiej syn Dzeusa i Latony
Zamień czytanie na oglądanie!
Apollo – pochodzenie, przydomek, atrybutyApollo to postać z mitologii greckiej. Uważany był za boga piękna, sztuki, muzyki, światła, tańca, wróżb, prawa i porządku, a także życia i śmierci. Pełnił rolę opiekuna wyroczni delfickiej oraz opiekuna poetów i śpiewaków. Jego najpopularniejszym przydomkiem jest Febus, co z greckiego oznacza jaśniejący, złocisty. Nazywano go też zbawcą, ponieważ wspierał ludzi cierpiących, ratował z nieszczęścia, a zbrodniarzy oczyszczał z grzechów. Urodził się jako syn najwyższego z bogów olimpijskich, Zeusa, oraz tytanidy Leto. Jak podaje mitologia, Apollo został zrodzony na małej, skalistej, greckiej wyspie Delos należącej do archipelagu Cyklad, ze względu na zazdrosną Herę, przed którą zmuszona była ukryć się brzemienna Latona (Leto). Po tym wydarzeniu dotychczas jałowa wyspa stała się pełna życia. Jej fauna i flora wzbogaciła się, wyspa zakwitła, wypełniła się zielenią oraz świeżością. Wówczas zrodziła się też bliźniacza siostra Apollina – Artemida (bogini łowów, zwierząt, lasów, gór, roślinności oraz płodności). Febus jest patronem poezji i sztuki, mistrzem gry na lirze, przewodnikiem muz, patronem natchnienia, lecznictwa i uzdrawiania, ale również kawalerów i wieszczek. Przedstawiony jest wraz ze swymi atrybutami: lirą i łukiem. Srebrny łuk został mu podarowany przez boskiego kowala Hefajstosa. Jego strzały były niewidzialne, a ich ukłucie powodowało chorobę lub śmierć, lecz było to prawie niewyczuwalne i nie zostawiało śladów. Dlatego też w antycznej Grecji każdą nagłą śmierć przypisywano Apollinowi. Bóg przybył z Delos pod postacią Delfina – stąd być może wywodzi się nazwa jego siedziby, która miała miejsce na szczycie góry Parnas w Delfach. Grecy twierdzili, że stamtąd właśnie bóg zsyłał swą energię i natchnienie. Kult ApollinaW Delfach znajdowała się słynna wyrocznia, która stała się ośrodkiem kultu Apollina. Starożytni Grecy uważali to miejsce za „omphalos”, czyli pępek świata. Bóg przemawiał tam do swoich wyznawców poprzez wieszczkę Pytię. W Delfach z bogiem sztuki związane były także odbywające tam igrzyska pytyjskie, czyli zawody muzyczne, poetyckie i sportowe. Jego kult szerzony był także w Atenach, gdzie po jesiennych zbiorach odbywało się święto ku jego czci. Bóg pełnił też ważną rolę w misteriach orfickich jako dający nowe życie.Charakteryzuje go narcyzm, zawiść i zazdrość, co pokazuje np. sytuacja, gdy zacięcie konkurował z flecistą Marsjaszem o tytuł najlepszego muzyka. Apollo wówczas przywiązał konkurenta do drzewa i obdarł żywcem ze skóry.Wygląd ApollinaApollo był bez wątpienia najprzystojniejszym bogiem w Grecji. Opisywany jest jako wysoki, smukły młodzieniec z onieśmielającym spojrzeniem błękitnych oczu i burzą złotych loków. W sztuce występuje jako ideał młodości i męs
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Lennox Mary – F. H. Burnett – Tajemniczy ogród
- Alina – J. Słowacki – Balladyna
- Aleksy – Legenda o świętym Aleksym
- Shirley Anna – L. M. Montgomery – Ania z Zielonego Wzgórza
- Bilbo – J. R. R. Tolkien – Hobbit
- Eol – Homer – Odyseja
- Blythe Gilbert – L. M. Montgomery – Ania na uniwersytecie
- Dedal – w mitologii greckiej wynalazca
- Jedwabiński Eugeniusz – M. Musierowicz – Opium w rosole
- Babu Stefu – M. Białoszewski – Pamiętnik z powstania warszawskiego
Dodaj komentarz jako pierwszy!