Mojżesz – Biblia

"; dzin izraelskich. Narodziło się wówczas dziecko Jochabeli i Amarama. Zostało ono porodzone w ciszy, gdyż bóle obecne przy porodzie nie były zbyt mocne. Pozwoliło to na ukrycie faktu porodu przed egipskimi prześladowcami. Po upłynięciu trzech miesięcy, w obawie o zbliżające się niebezpieczeństwo rodzice upletli wiklinowy koszyk i puścili syna na rzekę Nil. Siostra Aarona i Mojżesza – Miriam miała zamiar śledzić kosz. Gdy został on wyłowiony przez córkę faraona, Miriam postanowiła doradzić jej w sprawie płaczącego dziecka. Oznajmiła ona jej, że chłopiec powinien zostać nakarmiony przez kobietę z plemienia. Na podstawie opowieści Józefa Flawiusza, Mojżesz był nadzwyczajnie śliczny, przez co nowa opiekunka bardzo go miłowała, chcąc uczynić go nowym władcą (faraon nie miał bowiem potomków płci męskiej).
W trakcie najazdu i napadu mieszkańców Etiopii na państwo egipskie, mężczyzna ów postanowił poprowadzić przeciwko nienawistnikom armię egipską, jednocześnie zdobywając miasto Saba oraz etiopską stolicę. Wziął on także za żonę córkę Króla Etiopii, Tarbis.
Pomimo powrotu Mojżesza do ojczyzny, Egipcjanie nie przyjęli go zbyt dobrze. Uszedł więc na pustynię w mieście Madiane, gdzie zdołało mu się uratować okradzione przez tamtejszych pasterzy córki Raguela. W nagrodę otrzymał stada, a także możliwość poślubienia Safory (jednej z córek Raguela). Razem z nią miał dwóch potomków: Elezara i Gersa. Szczęśliwy posiadacz stad wiódł spokojne życie w zawodzie pasterza. Po jakimś czasie udał się jednak na górę Synaj. Tam zauważył płonący krzew, które się nie spalał (inaczej gorejący krzew). Ukazał mu się wówczas Bóg Jahwe, który nakazał mu udać się do kraju egipskiego, gdzie miał za zadanie wyprowadzić Izraelitów. Prorok cudnym sposobem przekazał Izraelitom, że został on przysłany przez Boga. Władca kraju nie chciał jednak słyszeć o tym wydarzeniu, jednocześnie sprowadzając na siebie gniew boży skrywający się pod postacią Plag. Mężczyzna przed ucieczką nakazał kobietom żydowskim podstępem okradać podstępem mieszkanki Egiptu ze srebra oraz złota, a także z kosztownych szat. Liczne nieszczęścia i pułapki ugięły faraona, który wreszcie pozwolił na ucieczkę ludu Izraela. Mieszkańcy Egiptu żałowali swojej decyzji, w związku z czym władca zesłał armię i nakazał jej sprowadzić uciekinierów z powrotem. Z boską pomocą udało się jednak bezproblemowo przejść przez Morze Czerwone. Zgodnie z wolą Boga woda rozstąpiła się, co pozwoliło ludziom przebiec przez jej środek i tym samym pokonać Egipcjan.
Podczas przejścia Izraelitów przez pustynię Mojżesz poprosił Pana o wodę i pokarm, gdyż były one niezbędne na czas dalszej wędrówki. Z pomocą mężczyzny udało się im wygrać nad atakującym plemieniem Amalekitów.
Święty prorok wraz z ludnością po przybyciu na górę nazywającą się Synaj uzyskał od Boga Dekalog, czyli 10 przykazań. Mojżesz postanowił spisać je wszystkie na dwie kamienne tabliczki. Wybudował on także Namiot Spotkań, a swojego brata uczynił arcykapłanem. Ponadto ustanowił Plemię Lewiego opiekunami przybytku. Wyprawił również zwiadowców do ziemi kananejskiej. Te osoby przeraziły się jednak obecnością i potęgą tubylców, jednocześnie przestraszyły tym również innych Izraelitów. Stwórca nałożył na nich karę w postaci czterdziestoletniej wędrówki.