Piotr – H. Sienkiewicz – Quo vadis

"; zymie: bezwzględnym Neronie, poganach i rzymskich bożkach. Liczył się dla nich tylko Piotr, głoszone przez niego nauki i Bóg. Marek Winicjusz był wielce zdziwiony skupieniem zebranych. Dla niego, jako poganina, był to niezwykle dziwny widok.
Marek Winicjusz po jakimś czasie zaczął się nawracać i słuchał nauk apostoła. Pewnego razu siostrzeniec Petroniusza ostrzegł Piotra, aby wraz z Pawłem z Tarsu uciekał przed wyrokiem cezara, ponieważ przy jednym wyzwoleńcu znaleziono ich listy o nauce Chrystusa. Postanowił posłuchać rady młodszego kolegi. Nazariusz, syn wdowy Miriam, o świcie wyprowadził go z Rzymu. W pewnym momencie Piotr spytał Nazariusza, czy widzi postać zmierzającą ku nim. Gdy chłopak zaprzeczył, zdumiony i radosny zarazem bohater rzucił się na kolana, ponieważ zrozumiał, że objawił mu się Chrystus. Apostoł całował mu stopy, a w końcu spytał: „Quo vadis, Domine?” („Dokąd idziesz, Panie?”). Chrystus na to mu odpowiedział: „Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano raz wtóry”. Apostoł wtedy wiedział, co ma zrobić. Wrócił do rozpustnego Rzymu, aby krzewić tam naukę Chrystusa.
Z powodu prześladowań chrześcijan Piotr został wtrącony do więzienia. Otrzymał karę chłosty, a kilka dni potem został wyprowadzony przez oddział pretorianów za mury. Szedł na skazanie, a tłum wiernych ludzi podążał za nim. Miał spokojny wyraz twarzy, nie obawiał się śmierci. Chrześcijanie szli za nim w ciszy i skupieniu. Kiedy pretorianie pod wzgórzem Watykanu wykopali dół i położyli na ziemi krzyż, by przybić do niego apostoła, tłum klęknął, a Piotr uniósł rękę i uczynił ostatni znak krzyża. Obnażono go z szat i ukrzyżowano głową w dół.
Święty Piotr był jak najbardziej pozytywną postacią. Swoją postawą zasłużył na miano duchowego przywódcy i kapłana chrześcijan, gdyż jego nauka i nakazy spowodowały, że wyznawcy Chrystusa, którzy byli prześladowani, a stosowali się do jego nauk, niewątpliwie trafili do raju. Chrześcijanie nie obawiali się śmierci, ponieważ byli na nią przygotowani. Rozpowszechniając wiarę w Chrystusa, Piotr doprowadził do upadku imperium Nerona. Miasto stało się chrześcijańskie i jest takie aż do dzisiejszego dnia.