Widmo – A. Mickiewicz – II cz. Dziadów

Widmo Złego Pana jest jednym z bohaterów II części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Zostaje wezwane jako drugi z kolei duch i reprezentuje grupę duchów ciężkich.By wezwać najcięższą grupę duchów, Guślarz o północy zapala kocioł wódki. Pojawia się wtedy duch – Widmo Złego Pana. Nie może wejść do kaplicy, ponieważ nie pozwalają mu na to ptaki nocne – Sowa i Kruk. Duch odznacza się przerażającym wyglądem. Jest przeraźliwie blady, a z jego paszczy wyłania się dym i błyskawice. Oczy Widma świecą jak węgle w popiele. Z jego głowy z trzaskiem sypią się iskry.
Przerażające Widmo za życia było bezlitosnym i okrutnym właścicielem wioski. Błąka się teraz po ziemi. Cierpi z głodu i pragnienia i jest szarpane przez wygłodniałe ptactwo.
Zły Pan nie może nawet wziąć udział w obrzędzie dziadów, ponieważ tak bardzo w życiu grzeszył. Do tego nie ma dla Widma żadnej nadziei odkupienia, gdyż przez swoje grzechy droga do nieba została dla niego zamknięta. Bardzo pragnie dostać się do piekła, aby w ten sposób zakończyć tułaczkę
Widmo błąka się po świecie głodne i spragnione i ciągle widzi miejsca, które przypominają mu o przeszłości. Jego męczarnia będzie trwać tak długo, aż otrzyma trochę napoju i jedzenia, które podaruje mu któryś z jego poddanych. Jednakże dawni poddani Złego Pana – Ptaki – nie chcą pozwolić na pomóc duchowi. Dlatego też uniemożliwiają mu dostęp do kaplicy. Robią to, ponieważ dziedzic był okrutnym człowiekiem, który skrzywdził wielu z nich. Odpłacają mu się za to, że kiedyś bezl