Kmicic Andrzej – H. Sienkiewicz – Potop

Charakterystyka Andrzeja Kmicica, bohatera „Potopu” Henryka SienkiewiczaAndrzej Kmicic jest głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza pod tytułem „Potop”. To młody przedstawiciel XVII wiecznej szlachty.
Na początku to pospolity hulaka ceniący swą swawolną kompanię oraz lubiący żywot awanturnika. Nie liczy się z prawem, nic nie jest w stanie go zahamować. Wychowany wśród wiecznych potyczek pogranicznych nawykł do ryzyka i bezkarności.
Jest bardzo gwałtowny, co widzimy na przykładzie spalenia Butrymów, do którego doszło z powodu wymordowania kompanów Kmicica. Lecz pomimo to bohater posiada też zalety – jest bardzo szczery. Otwarcie mówi o swoich poglądach i intencjach, nie ukrywa swoich zamiarów przed innymi.
Pod względem warcholstwa i dbania o własne dobro przewyższa nawet pana Zagłobę. W przeciwieństwie do niego jest bardzo samowolny, lecz również bardziej odważny, a wręcz brawurowy. Pan Zagłoba jest dzielny, ale bez przesady. Nie lubi zbytnio ryzykować.
Kmicic uważa, że w Rzeczypospolitej liczą się tylko siła i odwaga. Trzeba jednak przyznać, że jest doskonałym dowódcą oraz świetnym żołnierzem. Jest lubiany przez towarzyszy broni, jednak potrafi ich utrzymać w ryzach. Jego podkomendni boją się go, ponieważ wiedzą, że z nim nie ma żartów. Te zalety szybko zauważa w nim Wołodyjowski, dlatego próbuje pozyskać go do służby wojskowej w szeregach króla.
Narzeczona Kmicica, Aleksandra Billewiczówna, dostrzega jego wady. Rzeczywiście, postępowanie Andrzeja (w szczególności jego samowola, buta, bezwzględność i niesprawiedliwość) jest godne potępienia. Żal po stracie kompanów można zrozumieć, lecz spalenia wsi i wymordowania jej mieszkańców, którzy byli w większości niewinni, nie da się usprawiedliwić.
W pewnym momencie Andrzej Kmicic zaczyna dostrzegać swoje błędy. Po uczcie w Kiejdanach orientuje się, że Radziwiłł jest zdrajcą, a on nie może go opuścić, ponieważ przysiągł mu wierność. Doprowadza do tego naiwność Kmicica oraz jego zadufanie w sobie (oraz oczywiście ma