Więźniowie Łagrów – G. Herling-Grudziński – Inny świat

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Więźniowie Łagrów – G. Herling-Grudziński – Inny świat, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Więźniowie Łagrów, którzy zostali opisani w powieści pod tytułem „Inny świat” autorstwa Gustawa Herlinga Grudzińskiego, byli dzieleni według różnych kategorii. Jednym z nich był podział ze względu na to, przez jaki czas tam przebywali i jak zagrażali innym. Dzielili się na:
– a) bezprizornych, czyli młodych więźniów, którzy stanowili plagę więzienia. Często wracali do więzień po odbyciu swojej kary, ponieważ popełniali ponownie przestępstwa.
– b) bytowników – byli zdecydowanie najgroźniejszymi ze wszystkich więźniów. Unikano ich i nie wchodzono z nimi w konflikty.
– c) urków, czyli recydywistów, którzy sprawowali władzę w więzieniach. Atakowali oni kobiety i gwałcili je oraz traktowali w okrutny sposób. W obozie wymierzali kary i posiadali wiele praw.
– d) biełoruczków, czyli więźniów politycznych. Powodem ich aresztowań były często błahe powody. Chciano wyeliminować najmniejsze zagrożenie dla państwa, dlatego wyłapując każdego, kto w najmniejszym stopniu sprzeciwiał się systemowi, minimalizowano je lub wręcz się go pozbywano.
– e) stachanowców – to więźniowie, którzy byli silni i wytrwali. Wyrabiali 125% normy.
Więźniowie byli również podzieleni w sprawach żywnościowych. Posiłki przyznawano z trzech kotłów. „Najbogatsze” racje dostawali ci, którzy wyrabiali 125% normy oraz słabi, którzy mogli nabrać sił, aby ponownie pracować. Nieco mniejsze porcje przysługiwały tym, którzy wyrabiali 100% normy. Z kolei najuboższe posiłki dostawali mieszkańcy tak zwanych trupiarni, osoby, które nie były w stanie pr

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!