Zawadzki Tadeusz – A. Kamiński – Kamienie na szaniec

"; dokuczają negatywne emocje, w tym również stres. Potrafią one bardzo utrudnić wykonanie tego, co się zamierzało. Odwagą przepełniona była akcja pod Arsenałem, która miała doprowadzić do odzyskania wolności przez Rudego.
Był niesamowicie przywiązany do dwójki chłopców, z którymi miał w zwyczaju spędzać czas. Po śmierci Rudego załamał się i nie mógł dojść do siebie. Nie mógł zaakceptować tego, co go spotkało. Przeklinał niesprawiedliwość losu. Przestał o siebie dbać, co było widać. Po pewnym czasie zaczął spisywać wspomnienia po ukochanym przyjacielu. To dało mu w pewnym sensie spokój psychiczny, choć ból pozostał z nim do kresu jego dni.
Zośka miał różne lęki, jak każdy człowiek. Starał się jednak z nimi nieustannie walczyć. Przykładem może być strach przed wodą, jaki towarzyszył mu w dzieciństwie. W późniejszych latach udało mu się uporać z tym problemem. Wkrótce stał się jednym z najlepszych pływaków i brał udział w wielu rywalizacjach pływackich.
Tadeusz często czuł się samotny. Pomagał wielu ludziom, ale w tym wszystkim nie widział dla siebie konkretnego miejsca. Czuł, że nie pasuje do grupy. Najczęściej myślał o innych. Swoją osobę zawsze stawiał na drugim miejscu.
Tadeusz Zawadzki to przykład bohatera, który jest wzorem do naśladowania. Trudno spotkać osobę, która ponad wszystko ceniłaby sobie losy innych. Nie każdy byłby w stanie oddać życie za swoich przyjaciół. On nie zawahałby się w chwili, gdy musiałby podjąć taką decyzję. Zasłużył sobie na szacunek, jakim był darzony przez innych.