Walek – W. Gombrowicz – Ferdydurke

"; się tak czuł po uderzeniu kogoś w twarz. Miętus chce porwać Walka. Jego intryga zostaje jednak odkryta. Ukarny ma zostać jednak Walek. Zostaje osądzony o kradzież. Konstanty wymierza sprawiedliwość. W przyroście emocji Walek uderza Konstantego. W ten sposób rozpoczyna się bunt chłopów. Walek nie czuje się dobrze w swoim nowym wcieleniu. Uważa to za coś nienaturalnego. Nie może przyzwyczaić się do nowej rzeczywistości.
Walek jest bohaterem pozytywnym w powieści. Nie chce wchodzić z nikim w konflikt. Jego system wartości zaburza jednak Miętus, który poprosił go o uderzenie w twarz. Gdyby oboje się nie spotkali, Walek wciąż byłby posłusznym lokajczykiem, niewyróżniającym się na tle innych. Walek jest zwykłym człowiekiem, który co prawda przybiera jakąś formę, ale jest to forma naturalna. Nie narzeka na swoją funkcję, ponieważ odpowiada mu ona. W powieści jest bohaterem pobocznym, ale ma wpływ na los Miętusa. Jest również osobą uczciwą. Negatywnie należy jednak ocenić dwukrotne zastosowanie przez niego przemocy. Raz wobec Miętusa i usprawiedliwieniem nie jest namowa owego mężczyzny na zrobienie tego. Później Konstantego i co prawda miał prawo być on zdenerwowany przez fałszywe oskarżenia, ale przemoc nie jest rozwiązaniem. Mógł porozmawiać z wujem i wyjaśnić mu zaistniałą sytuację. Niestety wybrał inną drogę i była ona marna w skutkach. Doprowadziła do buntu chłopów. Walek nie mógł odnaleźć się w nowej sytuacji, którą samodzielnie wykreował. Była dla niego czymś zupełnie innym, z czym wcześniej się nie spotkał.