Ślimak Jędrek – B. Prus – Placówka

"; ić gospodarstwo w jego rękach. Widzieli bowiem, że dobrze sobie radzi z codziennymi zajęciami.Wydaje się, że sam chłopak był tym zainteresowany. Zresztą na co dzień zajmowało go wiele zajęć w gospodarstwie. Poza tym spędzał dużo czasu z bratem Staśkiem i Magdą. Często sprzeczał się z młodszym rodzeństwem. Przekomarzał się z bratem, a nawet kłócił się czy przepychał. Mimo to bardzo go kochał. Po śmierci Staśka nie był już taki sam. Tęsknił za chłopcem. Jego życie skończyło się tragicznie, a Jędrek nie był w stanie nic zrobić. Nikomu nie udało się uratować chłopca. Braci na rozdzieliła śmierć.Gdy Jędrek powoli dochodził do siebie, zaczął udawać się częściej do kolonii niemieckiej. Zakochany w córce bakałarza, spędzał z nią dużo czasu. Uczył się wtedy m.in. czytać. To koiło nerwy chłopaka, ale prowadziło też do kłótni i problemów (takich jak wspomniana wcześniej bójka z Hermanem).Na samym końcu utworu dowiadujemy się, że bohater poszedł do kozy. Nie był świadkiem największych tragedii trapiących raz po raz Józefa Ślimaka, na przykład pożaru domu i śmierci matki. Nie znamy zatem jego reakcji na te wydarzenia.Losy bohatera przykładem tego, że wkraczanie w dorosłość jest czasem pełnym różnych emocji i przeżyć. Jędrek doświadcza wielu radosnych, ale też wielu smutnych chwil. Uczy się na błędach i zbiera doświadczenie. My, jako czytelnicy, możemy obserwować jego rozwój. Możemy uczyć się na jego błędach i być świadkami przeżywanych przez niego radosnych i smutnych chwil.