Thatcher Becky – M. Twain – Przygody Tomka Sawyera

"; est obopólna zazdrość. Po namowach Becky zgadza się zostać narzeczoną chłopaka, ale gdy dowiaduje się, że wcześniej był zaręczony z Amy Lawrence, odrzuca go. Urażona, potrafi winowajcę traktować jak powietrze lub się na nim mścić, wzbudzając w nim zazdrość. Sama nie ma w zwyczaju podawać ręki na zgodę. Jest dumna i uparta. Szybko się niecierpliwi. Gdy Tomek podejmuje kolejną próbę przeproszenia dziewczynki, ona go zbywa słowami: „Będę wdzięczna, jeśli zachowa pan swoje uwagi dla siebie, panie Tomaszu Sawyer. Ja już nigdy się do pana nie odezwę”.Becky z natury jest wrażliwa, a gdy coś nie idzie po jej myśli, ma wyrzuty sumienia. Tak było, gdy gnębiony przez nią chłopiec, który dodatkowo borykał się z problemami w domu, ucieka. Dziewczyna martwi się, że już nigdy go nie zobaczy. Gdy chłopak wraca, potrafi jednak być okrutna. Tomka ignoruje po mistrzowsku, ale sama nie lubi być lekceważona. Chociaż widzi, jak Alfred zalewa atramentem podręcznik ortografii Tomkowi, nie reaguje, bo ważniejsza jest dla niej urażona duma. W takich sytuacjach na plan pierwszy wysuwa się niedojrzałość, a nawet dziecinność Becky.Becky to niejednoznaczna postać. Ma wiele zalet, ogólnie jest lubiana, ale wady, które posiada, sprawiają, że można ją nazwać „dziewczynką o trudnym charakterze”. Jej słabą stroną w wielu sytuacjach jest brak wyczucia i empatii. Prowadzi z Tomkiem dziecinną grę, w której oboje próbują wzbudzać w sobie zazdrość. Dziewczynka musi dojrzeć do tego, że najlepszym rozwiązaniem tego typu sytuacji jest szczera rozmowa, a nie odwracanie się na pięcie.