Löwe Zygfryd De – H. Sienkiewicz – Krzyżacy

"; . Ból po stracie potomka odsłania bardziej ludzką twarz Krzyżaka. Teraz jawi się jako prawdziwie kochający ojciec, dla którego świat się skończył wraz ze śmiercią ukochanego potomka. Zmiana nie jest jednak trwała. Po chwili do głosu ze zdwojoną mocą dochodzi nienawiść. Zygfryd de Löwe przysięga martwemu synowi, że go pomści. Pragnie śmierci rycerza z Bogdańca i pohańbienia Danusi. Mówi się o nim, że zaprzedał duszę diabłu. Jest zepsuty do szpiku kości, opanowany żądzą zabijania. Niemożność pomszczenia Rotgiera na Zbyszku sprawia, że swoją złość przekierowuje na Juranda. Cierpienie przenikające się z pragnieniem przelania polskiej krwi sprawia, że Zygfryd zaczyna funkcjonować na granicy szaleństwa. Zaczyna rozmawiać ze zmarłym Rotgierem, twierdzi, że nawiedza go duch Danvelda i wszędzie wozi ze sobą Danusię. Córki Juranda nie potrafi jednak zabić, gdyż uważa, że chronią ją jakieś nieczyste moce.Pojmany przez Zbyszka musi stanąć przed obliczem tego, którego tak bardzo skrzywdził – Juranda. Rycerz ze Spychowa nie wymierza mu sprawiedliwości, ale nieoczekiwanie przecina sznury, zwracając mu wolność. Odtąd Zygfryd nie może poradzić sobie z wyrzutami sumienia. Opętany przez samobójcze myśli zmierza ku upadkowi. I rzeczywiście, finalnie odbiera sobie życie.Sienkiewicz Krzyżaków przedstawił jako grupę zdemoralizowaną, dla której ideały rycerskie dawno poszły już w niepamięć. Jednak spośród braci zakonnych to właśnie Zygfryd wyróżnia się bezwzględnością i okrucieństwem. Jest to postać odrażająca, diaboliczna i tajemnicza. To przez niego cierpieli Jurand, Danusia i Zbyszko.