Stary Astmatyk – A. Camus – Dżuma

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Stary Astmatyk – A. Camus – Dżuma, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Stary astmatyk rzadko pojawia się w powieści, ale jest on istotną postacią. Doktor Rieux przychodzi do niego na wizyty domowe. Znał tego człowieka również przed wybuchem epidemii. Astmatykowi udało się uniknąć dżumy, nigdy na nią nie zachorował. Powodem tego mogła być jego izolacja, ponieważ nieustannie przebywał w domu, ale odwiedzało go dużo osób, więc nie unikał kontaktu innych ludzi. Mógł się zarazić tak, jak każdy inny, ale mimo to tak się nie stało.Stary astmatyk w wieku pięćdziesięciu lat podjął decyzję, której nie porzucił w ciągu przeszło dwudziestu pięciu lat. Postanowił on spędzać całe dnie w swoim łóżku i nie wychodzić z niego. Uważał, że w ciągu swojej egzystencji zdążył się już napracować i zasługuje na odpoczynek. Nie sposób się z nim nie zgodzić, aczkolwiek nieopuszczanie swojego łóżka jest niestandardowym sposobem spędzania emerytury i z pewnością nie wpływa zbyt dobrze na zdrowie człowieka, w szczególności, że w tym wieku ludzie powinni przykładać do niego większą wagę. Stary astmatyk przez ciągłe przebywanie w łóżku zdobył sobie opinię dziwaka. Postrzegali tak go inni mieszkańcy. Mężczyzna dla zabicia czasu czy zapewnienia sobie rozrywki przesypywał groch pomiędzy dwoma garnkami – raz do jednego, a raz do drugiego. Był on człowiekiem raczej sympatycznym. Ludzie często go odwiedzali, opisywali, jak wygląda sytuacja w mieście, i przynosili różne nowinki.Epidemia nie wzbudzała w nim strachu, a to pewnie dlatego, że mimo wszystko nie miał z nią bliskiej styczności. Inni opowiadali mu, co

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!