Motyw kobiety – Motyw literacki

"; orzy, podkomorzyna i Walery. Podkomorzyna jest idealną żoną i matką. Szanuje swój związek małżeński, ceni szczęście rodzinne. Uważa, że wychowanie młodzieży w duchu miłości do ojczyzny jest podstawą sukcesu kraju. To ona wpaja wartości: dbałość o życie rodzinne, rozbudowanie zainteresowań sytuacją ojczyzny, odrzucanie obcych mód i przyzwyczajeń. Razi ją popis językowy Starościny hołdującej cudzoziemszczyźnie. Jest oddana bez reszty rodzinie. Dba o dom i dobrą atmosferę rodzinną. Jest rozsądną, kochającą matką i żoną. Ma dobry kontakt z dorosłym synem. Jest uosobieniem godności, prawości i rozwagi.
Jedną z ciekawszych współczesnych powieści, w której w roli głównej widzimy kobietę, jest „Panna Nikt” Tomka Tryzny. W utworze tym przedstawione zostało dojrzewanie Marysi. W miarę jak dziewczyna dojrzewa, zmienia się jej sposób wypowiadania się, więcej jest celnych ripost, złośliwości, ironii, agresji. Bohaterka i jej koleżanki stanowią główny cel zainteresowań pisarza. Świat kobiet jest hermetyczny i zamknięty. Pojawiający się w powieści mężczyźni istnieją na marginesie kobiecego świata. Główna bohaterka interesuje się własnym wyglądem, modą, strojami. Marysia i jej koleżanki zdają sobie sprawę z mocy urody. Uważają, że piękno umożliwi im zrobienie kariery oraz wyjście za mąż za odpowiednich, bogatych mężczyzn. Dziewczynka musi dokonywać trudnych wyborów, w tym musi podjąć decyzję o wyborze swojej drogi życia. Żaden wybór nie wydaje się jej wystarczająco dobry, każdy niesie rozczarowanie. Jak wiele kobiet, Marysia marzy o tym, żeby dorosnąć i żeby mieć dzieci.
Oprócz młodych, dorastających dziewcząt, w utworze pojawiają się także kobiety dojrzałe – matki dziewcząt. Mama Marysi jest osobą zapracowaną, zmęczoną życiem i zmartwieniami. Opiekuje się dziećmi i próbuje sobie radzić z przeciwnościami losu, kłopotami finansowymi. Matka dziewczynki jest jednocześnie kobietą silną, odpowiedzialną, dysponuje pieniędzmi, decyduje o przyszłości dzieci. Zapewnia rodzinie utrzymanie. Przy tym jest kobietą ładną, zadbaną, atrakcyjną fizycznie.
Nowoczesny typ kobiety występuje również w prozie M. Gretkowskiej. Gabriela Wittop z „Tarota paryskiego” to skandalizująca intelektualistka i pisarka, która zrywa z uzależnieniem od rodziny i jej kryzysów. Jest kobietą wyzwoloną, oddziela wyraźnie seks od miłości. Dba o urodę fizyczną, nie waha się poddać operacjom plastycznym. W „Namiętniku” bohaterką jest również kobieta, przedstawicielska współczesności. Sandra K. to anorektyczka, która powoli wyniszcza się dążeniami do osiągnięcia wymarzonej sylwetki. Obsesyjnie zmierza do ideału lansowanego przez kobiece pisma: kupuje drogie kosmetyki, dba o nieskazitelny wygląd. Dla współczesnych kobiet nie istnieją żadne bariery. Pracują one zawodowo i zajmują wysokie stanowiska, wielokrotnie pod ich zwierzchnictwem znajdują się mężczyźni. Piastują również wysokie stanowiska w polityce, działalności społecznej. Współczesne kobiety początku XXI wieku są jednak w pewnym sensie niewolnicami wymogów, jakie im się stawia. Mają być ładne, szczupłe, zadbane, wyzwolone, samodzielne. Aby zbliżyć się do ideału wielokrotnie gotowe są poświecić zdrowie, rodzinę i pieniądze.
Wizerunek kobiet w literaturze zmieniał się wraz z czasami, w których owe dzieła powstawały. W większości jednak przypadków wizerunki kobiet przedstawiały bohaterki silne, mogące wpływać na losy świata. W utworach romantycznych nierzadko były przyczyną zguby mężczyzn. Co także dowodzić może o ich wyższości. Kobiety występują w literaturze także jako inspiracje, muzy i ideały dla artystów.