Motyw ucznia i mistrza – Motyw literacki

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Motyw ucznia i mistrza – Motyw literacki, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Człowiek się rodzi. Człowiek się uczy. Chce, czy nie chce. Człowiek zostaje autorytetem, mistrzem, nauczycielem. Czasami. Człowiek nie przestaje być uczniem. Nigdy.
Dzieci uczą się od dorosłych literek, cyferek, wierszyków. Tego, jak porządnie umyć zęby, jak poprawnie przechodzić przez ulicę. Jak przejść przez życie, czym się kierować w swoich wyborach. Czasami uczą się złych nawyków. Dorośli uczą się dzięki dzieciom cierpliwości. I czasami, gdy mają dość szczęścia, mogą nauczyć się tego, co często gubią gdzieś po drodze. Tych najprostszych rzeczy, o których chociażby Antoine de Saint-Exupéry pisze w „Małym Księciu”. Że miłość i przyjaźń są najważniejsze, żeby doceniać innych, żeby się zachwycać, żeby wierzyć i żeby żyć tak naprawdę.
Przez całe nasze życie spotykamy mnóstwo ludzi, którzy, bardziej lub mniej, ale zaznaczają w nim swoją obecność. Mogą nam mignąć, zaistnieć na chwilę, mogą chłonąć to, co chcemy im przekazać, mogą nas nauczyć czegoś ważnego. Stać się naszym nauczycielem, być naszym uczniem. Często i jednym i drugim.
W literaturze, w kinie, w teatrze można znaleźć bardzo dużo przykładów relacji mistrza i ucznia. W Nowym Testamencie Jezus naucza swoich uczniów, swoich wyznawców, ale i tych, którzy są mu przeciwni. Te historie to przegląd ludzi, których życie się zmieniło pod wpływem jego nauki, nikogo nie pozostawił obojętnym. Postać Jezusa jako mistrza i nauczyciela, to ucieleśnienie dobra, miłości, samych wyższych wartości. Uczniowie mogą się od niego nauczyć tylko, albo „aż” tego, więc te relacje mają wydźwięk pozytywny. Uczniowie miłują mistrza, a on miłuje ich. Czytelnicy mogą nauczyć się o poświęceniu, o miłości, o przebaczeniu.
Eric-Emmanuel Schmitt również napisał książkę o miłości, ale i o pogodzeniu się ze śmiercią, o tym, żeby cieszyć się każdym dniem, żeby być wdzięcznym za to, co mamy, za życie. „Oskar i pani Róża” to opowieść o bardzo trudnej i ciężkiej walce małego chłopca, o jego przyjaciółce i nauczycielce życia pani Róży, która pomaga mu przejść przez najgorszy moment i pogodzić się ze śmiercią. Ich relacja się pogłębia, stają

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!