Motyw franciszkański – Motyw literacki

"; � ciemną noc. Ziemia to zarazem nasza matka i siostra, która żywi, chowa, ukwieca i owocuje. Nawet śmierć została uznana za siostrę, ponieważ jest doskonałym dziełem Stworzyciela. Stanowi coś bliskiego każdemu człowiekowi, bo nikt z nas nie jest w stanie uniknąć jej działalności.
Kolejnym przykładem ukazującym franciszkanizm w literaturze jest twórczość Jana Kochanowskiego.
utor podobnie jak święty Franciszek bardzo kochał przyrodę i był niezwykle wrażliwy na jej piękno. Wieszcz czarnoleski podobnie jak święty Franciszek bardzo kochał przyrodę i był niezwykle wrażliwy na jej wspaniałość i piękno. Najbardziej widać to w utworach pt. „Na dom w Czarnolesie”, „Na lipę” i „Pieśń świętojańska o sobótce”. Bóg jest kreowany przez Kochanowskiego jako dobry, miłosierny i kochający Ojciec. To właśnie On jest odpowiedzialny za wszelkie dobra, wspaniałość natury i niezwykłe krajobrazy. Renesansowy poeta (zupełnie tak jak Franciszek) sławił piękno prostego życia, w zgodzie z odwiecznym rytmem natury. Jan z Czarnolasu, wybitny twórca literatury staropolskiej, w swoich fraszkach zachwyca się cudownością przyrody i uważa wszystko za boski dar. Wedle zasad franciszkanizmu dla Jana kochanowskiego nieważne były dobra doczesne. W swym dziełach kierował liczne modlitwy do Pana Boga, lecz nie prosił Go o pieniądze, sławę, majątek ani wielki pałac. Nie pragnął w życiu bogactwa i przepychu. Prosił Stwórcę jedynie o czyste sumienie, pożywienie, życzliwość ludzką, zdrowie i godną śmierć na starość. Kochanowski dokładnie tak jak święty Franciszek nie przywiązywał uwagi do wartości materialnych. Był świadomy tego, że są one ulotne i mogą przeminąć tak szybko, jak przybyły. W pieśni „Nie wierz Fortunie” przekonuje nam ważną naukę: fortuna jest czymś zmiennym, a dobra takie jak przyjaźń i uznanie innych są od niej uzależnione. Dla autora najważniejszą wartością jest cnota. Zgodnie z pieśnią „Nie porzucaj nadzieje” szczęście przeplata się z nieszczęściem. Wobec zmienności losu należy zachować stoicki dystans, a wszelkie niepowodzenia traktować jako lekcje pokory. Jan kochanowski twierdził, że należy zachować umiar i akceptować wyroki Boga, bo to w Jego rękach znajduje się nasz los.