Motyw czytania literatury – Motyw literacki

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Motyw czytania literatury – Motyw literacki, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Motyw czytania literatury.

Książki mają ważne miejsce w życiu praktycznie każdego człowieka. To one w bardzo dużym stopniu wypracowują nasz światopogląd. Nic dziwnego, że tematyka czytania ich nie omija literatury. Poniżej przyjrzymy się kilku przykładom w których odnajdujemy motyw czytania literatury.
Pierwszą książką, o której będzie mowa, to klasyka niemieckiej literatury, czyli ,,Cierpienia młodego Wertera” Goethego. Literatura, którą czyta główny bohater, służy nam za pewien wskaźnik odzwierciedlający stan duszy Wertera. Na początku książki czyta on ,,Homera”, gdyż działa on na niego uspokajająco i kojąco. Sytuacja drastycznie się zmienia, gdy tytułowy bohater popada w sidła miłości, którą żywi to Lotty. Jego dusza jest niespokojna, tak więc w tym czasie czyta mroczne i niespokojne ,,Pieśni Osjana”. W nich odnajduje opisy nieszczęśliwych kochanków, niespełnionych uczuć, w których odnajduje sobie podobne historie. To co czyta Werter, jest zależne od jego obecnego stanu psychicznego.
Następnym świetnym przykładem motywu czytania literatury, będzie ,,Kordian” Juliusza Słowackiego. Przez całą młodość obraz świata, jaki kształtował się w głowie Kordiana, był wykreowany przez książki, które czytał, lub opowieści służącego. Z uwagi na fakt, że nie wybierał on powieści, przedstawiających rzeczywistość, jego światopogląd bardzo szybko zderzył się z rzeczywistością, podczas podróży głównego bohatera po Europie. Dopiero siedząc na skale przy morzu w Anglii i czytając ,,Króla Leara”, zaczyna dostrzegać wyraźne różnice, pomiędzy poezją, a tym, co ma nam do zaoferowania świat.
Ważną sceną w kontekście czytania literatury i całości książka, jest scena, w której Kordian, stojąc na szczycie Mont Blanc wdaje się w polemikę z III częścią ,,Dziadów” Adama Mickiewicza, konkretnie w Wielką Improwizacją.
Kolejną pozycją, tym razem pochodzącą już z okresu pozytywizmu, której się przyjrzymy, jest ,,Pani Bovary” Gustawa Flauberta. Główna bohaterka; Emma Bovary, podczas swojej młodości, czytała wiele książek, jednak zazwyczaj skupiała się wokół romansów i opowieści rycersk

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!