Frant – z głupia frant
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Frant to przestarzałe, rzadko używane dzisiaj słowo, które ma kilka znaczeń. Frant to człowiek chytry, przebiegły, ale w innym znaczeniu także elegant, ktoś przesadnie dbający o swój wygląd. W jeszcze innym znaczeniu hulaka lub ktoś lubiący błaznować. W historycznym kontekście z kolei frant to wędrowny komediant, błazen. W poniższej pracy przedstawię związki frazeologiczne, zawierające wyraz „frant”.
Zacznijmy od „z głupia frant”. Oznacza to „chytrze, podstępnie, udając nieświadomość”, np. Marek chciał się przekonać, czy Adam przyzna się do winy i zapytał go z głupia frant, co się stało wczoraj – chociaż już dobrze znał odpowiedź. „Z głupia frant” może być także mina lub odpowiedź, czyli pozornie naiwna, udająca nieświadomość, np.: Adam zdawał sobie sprawę, że Marek zna prawdę, więc zrobił minę z głupia frant i z całą stanowczością stwierdzi�
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Bumerang – wracać (powracać) jak bumerang
- As – mieć (trzymać) asa (atut) w rękawie
- Amaltea – róg Amaltei
- Baczność – mieć się na baczności
- Bank – mieć coś jak w banku
- Buzia – trzymać buzię na kłódkę
- Adam – w stroju Adama (adamowym)
- Alfa – być alfą i omegą
- Amen – jak amen w pacierzu
- Chmury – chodzić z głową w chmurach
Dodaj komentarz jako pierwszy!