Fochy – stroić fochy
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
„Fochy” to tajemnicze słowo. W polszczyźnie pisanej pojawiło się w XVII wieku. Czym jest foch i jaką rolę odgrywa w relacjach między ludźmi?
Foch to rzeczownik, rodzaj męskorzeczowny lub męskozwierzęcy. Potocznie znaczy dąs, w dawnym znaczeniu – figiel. Wyrazy bliskoznaczne do niego to: boczenie się, gniewanie się, irytacja, naburmuszenie, nadąsanie, niezadowolenie, obraza, zagniewanie. Jest ono zatem nacechowane negatywnie. Foch to forma obrazy, przy czym często zdarza się, że osoba na którą się obrażamy może nie wiedzieć, co jest tego przyczyną. „Strzelając focha” okazuje się drugiej osobie pogardę i poczucie wyższości. Jest formą manipulacji i zmierza do wywołania poczucia winy. Aleksander Brucker w „Słowniku etymologicznym języka polskiego” uznał, że słowo fochy to zgrubienie od
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Bumerang – wracać (powracać) jak bumerang
- As – mieć (trzymać) asa (atut) w rękawie
- Amaltea – róg Amaltei
- Baczność – mieć się na baczności
- Bank – mieć coś jak w banku
- Buzia – trzymać buzię na kłódkę
- Adam – w stroju Adama (adamowym)
- Alfa – być alfą i omegą
- Amen – jak amen w pacierzu
- Chmury – chodzić z głową w chmurach
Dodaj komentarz jako pierwszy!