chochla czy hochla
Czy drewniana łyżka kuchenna ma coś wspólnego z niemieckim „hoch”?
Gdyby kuchenne przybory mogły mówić, chochla opowiedziałaby historię pełną… błędów ortograficznych. Jedyna poprawna forma tego słowa – zapisywana przez „ch” – pochodzi wprost z czeskiego „chochol” (pęk liści), podczas gdy hochla to wymyślony potworek językowy, który uparcie wędruje przez polskie kuchnie i fora internetowe.
Czy wiesz, że… W średniowieczu chochle służyły nie tylko do nabierania zupy? W słowiańskiej tradycji używano ich w rytuałach weselnych – oblana miodem drewniana łyżka symbolizowała dostatek. Dziś taka „chochla obfitości” mogłaby nabrać zupełnie nowego znaczenia w rękach rozbrykanego kucharza!
Dlaczego nawet mistrzowie kuchni mylą „chochlę” z „hochlą”?
Fonetyczna pułapka tkwi w dialektach. W Wielkopolsce i na Śląsku wymowa „h” bywa bardziej dźwięczna, co prowadzi do pisowni „hochcic się zupę” w lokalnych przepisach. W kulturze masowej błąd utrwalił mem z krzyczącą babcią: „Daj no tu tę hochlę, bo cię nią pacnę!” – co językoznawcy określają zjawiskiem „błędnej słuchowej kalki”.
Jak rozpoznać chochlę w dzikiej przyrodzie?
W przeciwieństwie do swej urojonej kuzynki, prawdziwa chochla ma imponujący życiorys:
- W „Lalce” Prusa służyła do mieszania bigosu w kamienicy Łęckich
- W filmie „Ziemia obiecana” zgarniała szumowiny z rosołu fabrykantów
- Współcześnie bywa bronią w komediach romantycznych (scena z „Kochaj i tańcz” gdzie chochla ląduje… na głowie tancerza)
Czy istnieje sytuacja, gdy „hochla” byłaby dopuszczalna?
Tylko w jednym przypadku – gdy mowa o… tytułowej bohaterce kabaretowego skeczu. W 2017 roku grupa improwizacyjna wystawiła farsę „Hochla, co się zowie!”, gdzie antropomorfizowana łyżka przeżywała kryzys tożsamości. To jednak wyjątek potwi
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!