chupa chups czy czupa czups
Chupa Chups kontra Czupa Czups: Bitwa na lizaki i ortografię
Gdyby słodycze mogły pozwać do sądu, Chupa Chups miałby solidną podstawę do pozwu przeciwko nieudolnemu naśladowcy Czupa Czups. Ta hiszpańska marka lizaków od 1958 roku konsekwentnie broni nie tylko smaku, ale i unikalnej pisowni, która w Polsce przyprawia wielu o ortograficzną zgagę.
Czy wiesz, że logo Chupa Chups zaprojektował… Salvador Dalí? Hiszpański surrealista w 1969 roku narysował słynną stokrotkę na opakowaniu w zaledwie godzinę. Gdyby dziś zobaczył próby przekręcania nazwy, pewnie wymyśliłby nowy obraz: „Trwałość pamięci ortograficznej”.
Dlaczego Polacy mylą się jak rozbite auto?
Winowajcą jest dźwiękowa iluzja. Hiszpańskie „ch” w wymowie przypomina polskie „cz”, ale pisownia marki pozostaje niezmienna w 170 krajach. To tak, jakbyśmy próbowali przepisać „iPhone” na „Ajfon” – technicznie oddaje wymowę, ale niszczy tożsamość marki. Próba spolszczenia (czupa czups) brzmi równie dziwnie jak „kebap” zamiast „kebab”.
Historyczna lizakowa rewolucja
Założyciel Enric Bernat specjalnie wybrał nazwę pochodzącą od hiszpańskiego czasownika „chupar” (ssać). Gdyby posłuchał fonetycznych podszeptów, może dziś lizalibyśmy „Czupa Czupsy”, ale w 1964 roku zdecydował: marka musi być rozpoznawalna globalnie. Paradoksalnie, ta decyzja sprawiła, że Polacy mają problem – w naszym alfabecie „ch” i „cz” to różne głoski, podczas gdy po hiszpańsku „ch” brzmi jak polskie „cz”!
Kulturowe wtopy z przekręconą nazwą
W serialu „Ranczo” była scena, gdzie Więcławski pytał w sklepie: „Macie może te czupa czupsy? Coś mi dziecko drze ryja”. Sprzedawczyni odpowiedziała: „Mamy Chupa Chups, ale do ryja pasuje”. Ten językowy humor doskonale pokazuje, jak błędna pisownia zmienia przekaz – z międzynarodowego smakołyku robi się wiejski specyfik.
Co by było, gdyby Dalí pomylił litery?
Wyobraźmy alternatywną historię: gdyby artysta zaprojektował logo dla Czupa Czups, może wyglądałoby jak topiące się lizaki na tle wiejskiej chałupy. Na szczęście prawdziwe opakowanie to przykład designerskiej precyzji – każda litera ma swoje miejsce, tak jak w tytule dzieła „Trwałość pamięci”.
Lizakowe paradoksy językow
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!