dzięcioł czy dziencioł
Poprawną formą zapisu podanego słowa jest „dzięcioł”. Wynika to z zasad, które nakazują zapisywanie tej samogłoski przed spółgłoskami zwarto-szczelinowymi, którą jest właśnie literka „c”. Ponadto „ę” zapisuje się również przed spółgłoskami zwartymi np. „d” oraz szczelinowymi np. „z”.
Przykłady użycia słowa „dzięcioł”:
– Czy zna Pani jakieś ciekawostki o dzięciołach? Z chęcią bym się czegoś o nich dowiedziała.
– Ostatnio zrobiłem zdjęcie, na którym uchwyciłem dzięcioła. Powiesiłem je sobie na ścianie, bo jest świetne.
– Czy ty interesujesz się dzięciołami? To bardzo ciekawe stworzenia!
– W Polsce jest wiele gatunków dzięciołów. Jeden z nich jest objęty ochroną.
– Dzięcioły często nazywane są uzdrowicielami drzew. Zazwyczaj drzewo, w które stukają swoimi dziobami jest opanowane przez mszyce lub korniki. Są one pożywieniem dzięciołów.
– Ostatnio na lekcji przyrody uczyliśmy się o dzięciołach. Przyswoiliśmy dużo informacji. Uważam, że są to interesujące stworzenia.
– Dzięcioły stukają swoimi dziobami w drzewa. Ten dźwięk można bardzo często usłyszeć spacerując po lesie.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!