dziewięćset czy dziewieńcset

Dziewięćset: Królewska bitwa o literkę ć
Jeśli myślisz, że liczba 900 to tylko sucha matematyka, czas poznać jej językową dramaturgię. Jedno jest pewne: poprawna forma to dziewięćset, podczas gdy dziewięćcset to błąd ortograficzny godny średniowiecznego skryby po dzbanie miodu. Ale dlaczego akurat tak?
Czy wiesz, że w XV-wiecznych kronikach pojawia się zapis „dzyewyączsoth”? Ta dziwaczna forma pokazuje, jak przez wieki nasz język walczył o właściwe brzmienie liczebników złożonych!
Dlaczego ć, a nie c? Tajemnica miękkiego zakończenia
Klucz tkwi w budowie słowa. „Dziewięćset” to połączenie dwóch elementów: „dziewięć” i „set”. Gdy wymawiamy je szybko, głoska ć w końcówce pierwszego członu naturalnie przechodzi w s. To właśnie to zjawisko fonetyczne sprawia, że wielu pisze błędnie „dziewięćcset”, nieświadomie dodając nieistniejące c.
Błąd, który ma korzenie w średniowieczu
Najstarsze zapisy z XIII wieku pokazują formę „dzyewyączszyad”, gdzie widać wyraźne rozdzielenie obu członów. Przez wieki język polski stopniowo upraszczał tę konstrukcję, ale pozostałością po dawnej odmianie jest właśnie miękkie ć. To taki językowy relikt – jak rycerz w zbroi na współczesnej ulicy.
Gdzie słychać ten błąd najczęściej?
Najzabawniejsze pomyłki pojawiają się w nieoczekiwanych kontekstach:
„Proszę dziewięćcset bułek!” – krzyczy pani w piekarni, nieświadomie zamawiając o 100 więcej niż potrzebuje (bo przecież 900 to dziewięćset, a dziewięćcset… nie istnieje!).
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!