hipochondryk czy chipochondryk, hipohondryk
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Hipochondryk, hipochondria – zasada ortografii mówi o tym, że w cząstkach: hipo -, hiper -, helio-, hekto-, hydro-, homeo- zawsze piszemy zawsze „h”.
Przykłady: hipochondryk, hipoglikemia, hipotermia, hipoalergiczny, hipoteza, hipnoza i inne.
Przedrostek „hipo” pochodzi z języka greckiego i tłumaczymy go jako: pod, poniżej, potajemnie, zbyt niski poziom. Może oznaczać coś o mniejszym, niż inne nasileniu. Jest pojęciem przeciwstawnym do „hiper”, który oznacza nadmiar.
Przedrostkiem nazywamy prefiks, czyli początkową część wyrazu, innymi słowy formant. To taka cząstka dodana do wyrazu podstawowego. W tym przypadku hipo+chondryk = hipochondryk.
Przykład zdania z wykorzystaniem słowa:
Martwiła się o swoje zdrowie, że popadła w hipochondrię.
Hipochondryczne zamartwianie się o swoje zdrowie doprowadziło go do ruiny.
Słowo „chondryk” oznacza chorobę, czyli przeciwieństwo zdrowia, jego brak.
Hipochondryk jest słowem, które oznacza osobę chorą na schorzenie o charakterze nerwicowym. Taka osoba myśli, że jest bardzo chora. Często wmawia sobie różne choroby, jej objawy i widzi je
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!