hipochondryk czy chipochondryk, hipohondryk
Czy wiesz, że słowo hipochondryk ma związek z… żebrami? Jego grecki źródłosłów (hypochondrion) oznaczał pierwotnie okolice pod chrząstkami żebrowymi, gdzie starożytni lekarze dopatrywali się źródła melancholii. Dziś to określenie osób przekonanych o swojej chorobie – choć ich prawdziwy problem często tkwi w głowie, a nie pod żebrami!
Hipochondryk: jak zapisać poprawnie i nie dać się zwieść fonetycznym pułapkom?
Jedyną słuszną formą jest hipochondryk. Błędy typu chipochondryk czy hipohondryk to efekt zderzenia języka polskiego z technologiczną rzeczywistością i kaprysami wymowy. Wyobraź sobie scenę: ktoś pisze SMS-a „Mam 37.4°C, chyba jestem chipochondrykiem”, a w odpowiedzi dostaje: „To nie chip, tylko procesor w telefonie się przegrzał!”. Takie literówki potrafią zmienić poważną rozmowę w komedię pomyłek.
Dlaczego „chip” wkrada się do hipochondryka?
Błąd chipochondryk to językowy efekt uboczny ery komputerów. Mózg automatycznie dodaje „ch” na początku, kojarząc wyraz z angielskimi terminami technologicznymi. Tymczasem prawdziwy hipochondryk ma więcej wspólnego z greckim hypo (pod) i chondros (chrząstka) niż z elektroniką. Ciekawostka: w XIX-wiecznych słownikach medycznych pojawiała się forma „hypochondryk” – ten archaiczny zapis mógł utrwalić wątpliwości co do obecnej pisowni.
Czy brakujące „n” w hipohondryku to błąd czy dialekt?
Forma hipohondryk (bez „n”) to klasyczny przykład fonetycznej pułapki. Wymawiając słowo szybko, głoska „n” przed „d” staje się prawie niewyczuwalna. Porównaj to z sytuacją, gdy ktoś mówi: „Mój wujek to typowy hipohondryk – wczoraj diagnozował u siebie dżumę po kichnięciu!”. Brak literki „n” zmienia jednak znaczenie – w języku polskim tworzymy w ten sposób nieistniejący wyraz, który brzmi jak połączenie „hipopotama” i „hondy”!
Od teatralnych desek do memów internetowych: hipochondryk w kulturze
W XVII-wiecznej sztuce Moliera „Chory z urojenia” główny bohater mógłby być patronem wszystkich hipochondryków. Współczesna popkultura prześciga się w żartach: od postaci Woody’ego Allena ciągle mierzącego puls,
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!