intencje czy intęcje
Jak się piszę: intencje czy intęncje?
Poprawną formą pisania tego wyrazu jest forma: intencje. Jest to wyraz używany na co dzień, dosyć często pojawia się on w naszym słownictwie. Słowo to można stosować we wszystkich stylach wypowiedzi, czyli: stylu urzędowym, stylu naukowym, stylu publicystycznym, stylu artystycznym oraz stylu potocznym.
Natomiast niepoprawną formą jest intęncje. Po pierwsze nawet, gdy wymawiamy to słowo, to ono tak nie brzmi. Po drugie jest niepoprawne gramatycznie.
Co znaczy słowo intencje?
Słowo intencje, w liczbie pojedynczej intencja – to świadomy proces, który wytwarza się w umyśle człowieka, polega na próbie rozwiązania problemu. Dzięki temu, intencja przekształca się w działanie, które podejmuje człowiek, aby zmienić sytuację. Jest to także świadomy czyn, zamiar.
Kiedy używamy tego słowa?
Słowa intencja używamy, gdy chcemy powiedzieć, że mieliśmy dobre intencje w stosunku do kogoś lub czegoś.
Rodzaje intencji:
– intencja mszalna (np. za zmarłych),
– dobre intencje (w stosunku do kogoś lub czegoś),
– intencje przekonania (intencje, którymi kieruje się człowiek ze względu na swoje przekonanie; jest pewny czegoś, co robi)
Wyraz intencja może być różnie postrzegany, np. jako intencja mszalna, dobry zamiar, chęć zrobienia czegoś lub postępowania zgodnie ze swoimi przekonaniami.
Skąd wzięło się to słowo?
Słowo intencje wzięło się od łacińskiego słowa „intentio”, które oznacza: usiłowanie lub uwaga.
Przykłady zdań/wypowiedzi ze słowem „intencje”:
– Miałem dobre intencje wobec ciebie.
– Chciałbym zamówić intencję mszalną z okazji urodzin mojego brata.
– Mam dobre intencje, co do naszego projektu, dokończę go w domu i przyniosę jutro.
– Miałem dobre intencje, a tylko pogorszyłem sytuację.
– Moje intencje były inne, niż to, co zrobiłem.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!