inwektyw czy inwektywów
Poprawna pisownia odmiany tego wyrazu to inwektyw.
Błędnie tym razem może się wydawać, że stosować powinniśmy normalną w takim wypadku odmianę przez przypadki, czyli w dopełniaczu l.mnogiej „inwektywów” ale nie tym razem. Głównym czynnikiem jest fakt, że inwektywa to wyraz rodzaju żeńskiego, i nie ma możliwości by w takiej odmianie zastosować końcówkę „wów” gdyż musimy użyć tak zwanej „zerowej końcówki fleksyjnej”.
Po wysłuchaniu tej serii inwektyw, młoda dziewczyna postanowiła wreszcie pójść po rozum do głowy i rozstać się ze swoim partnerem.
Rzeczą skandaliczną jest, żeby w miejscu publicznym być tak obelżywym i używać takich inwektyw w kierunku każdego, kto tylko się ruszy. To znak, że osoby chore, czy też celowo nadużywające alkoholu są prawdziwą zmorą dzisiejszych czasów i należy zrobić wszystko, aby tego w jakikolwiek możliwy sposób się wyzbyć.
Należy uważać z używaniem inwektyw w szczególności w kierunku osób znanych, bo w zdecydowanej większości przypadków kończy się to wizytą w sądzie, i nierzadko wyrokiem skazującym.
Niepotrzebnie rzucane inwektywy przez kierowcę autobusu na jednego z pasażerów, który nie do końca potrafił się zachowywać mocno nadszarpnęły atmosferą w trakcie reszty drogi do pracy.
Prezes firmy ma chyba dzisiaj bardzo zły dzień, bo kto nie wejdzie do jego biura ten za chwilę wychodzi z przerażeniem w oczach, a zza drzwi słychać tylko koncert wyzwisk i inwektyw w kierunku każdego, kto tylko nawet przypadkowo stanie mu na drodze. A jeszcze sam muszę do niego iść, bo mam uzupełnić niezbędne dokumenty.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!