ironii czy ironi
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij 
i ucz się szybciej!
i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny:
Marek Lepczak
Reguła pisowni języka polskiego nakazuje nam, że jeżeli wyraz kończy się w mianowniku liczby pojedynczej na „nia” i jest wymawiany jako „ńja” (pisownia – „ironia”, wymowa „irońja”), to wtedy zapisujemy go w miejscowniku, dopełniaczu i celowniku z dwoma literkami „i” na końcu – (czyli „ironii”).
Przykładowe zdania:
Twoja wypowiedź była pełna ironii.
Odpowiedź Mateusz była pełna ironii i pretensji do nauczycieli.
Wyczuwam dużą dozę ironii w twoim głosie.
Wypowiedź naszego nowego ministra była peł
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!