krzemień czy kszemień
Poprawna pisownia powyższego wyrazu to krzemień.
Łatwo jest wyjaśnić tę pisownię, ponieważ w ortografii polskiej występuje zasada mówiąca o wyborze rz lub ż, która jest chyba najczęściej używaną regułą. A mianowicie: po spółgłoskach takich jak p, b, d, t, j, w, k, g, ch zawsze pisze się rz (przypadek, brzeg, drzewo, trzcina, dojrzewanie, wrzosowisko, krzywda, grzebień, chrzciny).
Stąd pisownia krzemień przez rz z racji występowania po k.
Oczywiście występują wyrazy, gdzie po podanych wyżej literach pisze się dwuznak sz, jednak często łatwo jest wyróżnić te przypadki po wymowie na przykład pszczoła czy pszenica.
Krzemień jest jedną ze skał osadowych występującą w formie kulistej lub bulwiastej. Krzemienie utworzone są zazwyczaj przez chalcedon, czasem z domieszką opalu lub rzadziej kwarcu. Występuje miedzy innymi w Egipcie, Argentynie, Kanadzie, USA i Australii i to z tych państw pozyskiwany jest krzemień najlepszej jakości. W Polsce także mamy krzemień, na przykład w okolicach Ostrowca Świętokrzyskiego, Ożarowa czy na Przedgórzu Iłżeckim. Krzemień w Polsce został przyniesiony przez lądolód plejstoceński z południowej Skandynawii i dna Morza Bałtyckiego.
Przykłady:
Na lekcji chemii uczyliśmy się na temat krzemieni, jednak nigdy nie mogłam zapamiętać jego wzoru chemicznego.
Prehistoryczny człowiek używał krzemieni w codziennym życiu do wytwarzania narzędzi lub broni.
Za pomocą krzemienia można wskrzesić ogień.
Krzemień stosowany jest obecnie w przemyśle ceramicznym oraz lakierniczym, rzadziej w jubilerstwie.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!