maminsynek czy mamisynek
„Maminsynek” to określenie na niesamodzielnego chłopca, który został rozpieszczony przez matkę i pozostaje pod jej wpływem. Ów wyraz jest połączeniem dwóch słów: mamin, czyli maminy – należący do mamy, oraz synek, czyli zdrobnienia od syn. Forma „mamisynek” jest niepoprawna.
Przykłady zdań z poprawnym użyciem wyrazu „maminsynek”:
Myślałam, że Błażej to fajny chłopak, bo jeździł na motocyklu, nosił skórzaną kurtkę i codziennie ćwiczył na siłowni, ale kiedy poznałam go bliżej, okazało się, że jest zwykłym maminsynkiem, który nie potrafi zrobić sobie kanapki z szynką i pozwala, by mama ścieliła mu łóżko.
Ewelina uważała, że powinna wychowywać swojego syna bardzo surowo, aby nie dopuścić do tego, żeby stał się maminsynkiem, dlatego nauczyła go samodzielności i ustanowiła żelazne zasady, jakie panowały w ich domu.
Chociaż całe życie byli najlepszymi przyjaciółmi, Tymoteusz nigdy nie był w stanie wybaczyć Zygmuntowi, że pod wpływem emocji podczas kłótni nazwał go maminsynkiem, chociaż wiedział, że strach przed byciem rozpieszczonym to jego pięta achillesowa.
Wszyscy w szkole uważali Amadeusza za maminsynka, ale on nic sobie z tego nie robił, ponieważ opinia rówieśników, których uważał za niedojrzałych i dziecinnych, nic dla niego nie znaczyła, zwłaszcza.
Nie nazywaj mnie maminsynkiem, jeśli nawet mnie nie znasz i nie wiesz, czy to prawda, lepiej obraź mój wygląd i powiedz, że mam fryzurę jak zebra albo twarz jak małpa, to zabolałoby mnie znacznie bardziej.
Ojciec Gerarda obawiał się, że jego syn będzie maminsynkiem, bo zawsze, gdy się przewrócił lub uderzył biegł z płaczem do swojej matki, jednak Gerard wyrósł na poważnego i silnego młodzieńca, który nie rozczulał się nad sobą i nie był ani trochę rozpieszczony.
Uciekaj stąd, taki maminsynek jak ty nie będzie się z nami bawił w marynarzy, tylko byś się popłakał i zniszczył całą zabawę.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!