nad wyraz czy nadwyraz – razem czy osobno
Poprawna pisownia tego wyrazu to nad wyraz (nomen omen).
Tutaj mamy do czynienia z zasadą mówiącą o tym, że wyrażenie przyimkowe zawsze będzie pisane oddzielnie a takim nad wyraz właśnie jest.
1. Nie byłem przekonany co do tego, żeby dać młodemu szansę na kilka dni w robocie, ale okazał się nad wyraz sprawnym pracownikiem i w dodatku bardzo szybko łapie kolejne elementy działania, myślę, że mogę mu spokojnie zaproponować umowę na cały etat, jestem z niego naprawdę zadowolony.
2. Byłem nad wyraz spokojny patrząc na to, jak ten twój nowy facet mnie obrażał i jeszcze masz pretensje do mnie, że to ja byłem agresywny? Naprawdę mocno zastanawiam się nad tym, co ja w tobie widziałem.
3. Nie można było oczekiwać od niego nad wyraz wielkiego artystycznego ładu, bo sam przyznał, że nienawidzi malować. Ale jak na jego możliwości ten obraz jest naprawdę ciekawy.
4. Kiedy jestem zawiedziony wynikami, to zawsze mój kolega jest nad wyraz zadowolony, bo twierdzi, że szkoła to i tak nic nie warta, a pracę znajdzie sobie i bez wykształcenia.
5. Chyba zrozumiałem znaczenie powiedzenia Mierz siły na zamiary. Bo kiedy okazało się, że byłem nad wyraz aktywny w trakcie rozgrywki, to szybko przypłaciłem to tym, że w dalszej fazie spotkania już dosłownie oddychałem rękawami.
6. Udało mi się ustalić sprawców napadu na bank, muszę też wrzucić naprawdę duży kamień do ogródka śledczych, bo namierzenie sprawców nie było nad wyraz trudnym zdaniem a wyszło tak, jakby oni w ogóle tej sprawy rozwiązać nie chcieli.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!