nadziei czy nadzieji
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Chciałabym przedstawić Wam dzisiaj poprawną formę zapisu rzeczownika rodzaju żeńskiego zakończonego na -ja w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku liczby pojedynczej oraz dopełniaczu liczby mnogiej- nadzieja. Wiele osób ma z tym problem, ponieważ nie zna zasady ortograficznej, a skupia się przy pisowni na formie fonetycznej, w której słyszymy nadzieji. Niestety, nie jest to poprawna forma i zaraz spróbuję Wam wyjaśnić dlaczego.
Rzeczownik nadzieja w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku liczby pojedynczej oraz dopełniaczu liczby mnogiej przyjmuje końcówkę – i. Dlaczego tak się dzieje? Mamy tu jasno mówiącą zasadę ortograficzną, że w rzeczownikach rodzaju żeńskiego zakończonych na -ja i poprzedzonych samogłoską w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku liczby pojedynczej
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!