Natalii czy Natali
NATALII
Odmiana: Natalia, Natalii, Natalii, Natalię, (z) Natalią, (o) Natalii, (o!) Natalio!
Zasada: Jeśli rzeczownik w mianowniku liczby pojedynczej kończy się na ’-ia’ występującym po spółgłosce 'l’, to w dopełniaczu i celowniku zawsze zapisujemy ’-ii’.
Dodatkowe informacje: W niektórych źródłach można znaleźć, że ta zasada stosuje się tylko do wyrazów zapożyczonych z innych języków, a końcówka ’-ii’ w miejscowniku. Inne z kolei podają, że stosuje się tę zasadę dla wszystkich rzeczowników bez dalszych uściśleń. Żeby pozbyć się wątpliwości można śmiało potraktować imię jako zapożyczenie, ponieważ swoje początki ma ono w języku łacińskim.
Przykład poprawnego użycia:
Dawno nie widziałem Natalii w szkole, może jest chora?
Wojtkowi brakuje Natalii, myśli o niej całymi dniami i nocami.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!