nic nie robienie czy nicnierobienie – razem czy osobno
Nic nie robienie czy nicnierobienie? Wyraz ten oznacza stan, w którym człowiek nie wykonuje żadnej większej czynności, zwyczajnie oddaje się spoczynkowi, lecz czy wiemy jak poprawnie go zapisać?
Poprawnym zapisem jest zapis łączny, czyli „nicnierobienie”, gdyż wyraz ten jest zaprzeczonym rzeczownikiem odczasownikowym (odpowiada na pytania; kto? co?), oznaczającym nierobienie niczego.
Oprócz wyrazu „nicnierobienie” podobnie zbudowane są również inne rzeczowniki odczasownikowe, jak np. „nicniemówienie”, czyli niemówienie niczego.
Przykładowe zdania z użyciem wyrazu „nicnierobienie”:
„- Dzisiaj kończę wcześniej, a gdy wrócę do domu czeka mnie cudowne nicnierobienie!”
„Nicnierobienie było przepiękne, ale do czasu, gdy nuda w końcu mnie dopadała wraz z poczuciem winy ignorowania obowiązków domowych.”
„Nie dało się tak po prostu zbijać bąki i nie myśleć o niczym! To nicnierobienie miało duże konsekwencje w przyszłości!”
„Nicnierobienie w momencie, gdy zło triumfowało, było największym objawem tchórzostwa.”
„- Moja mama ciągle nazywa mnie leniem!
– Co? Dlaczego tak mówi?
– Uważa, że moje nicnierobienie jest uciążliwe, bo nie pomagam w domowych obowiązkach!”
„Nicnierobienie przyjaciela zaczynało go denerwować. Naprawdę nie lubił, gdy ludzie byli nieporadni lub odkładali wszystko na później, leniąc się przed telewizorem zamiast pracować.”
„Mężczyzna był zdezorientowany. Bezczynność lekarza w momencie zagrożenia życia jego siostry była dla niego szokująca i niewytłumaczalna. Takie nicnierobienie w kryzysowej sytuacji mogło zakończyć się cudzą śmiercią!”
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!