nie pisać czy niepisać – razem czy osobno
W języku polskim, zgodnie z zasadą, partykułę przeczącą „nie” zapisujemy rozłącznie z czasownikami. Wyjątkiem są jedynie czasowniki utworzone od rzeczowników – wówczas partykułę „nie” piszemy łącznie.
Jedyną poprawną formą jest zatem „nie pisać” zapisane rozłącznie, a forma „niepisać” jest niepoprawna.
Przykłady zdań z poprawnym użyciem wyrażenia „nie pisać”:
Na własnej skórze przekonałem się, jak ważne jest by nie pisać nieznajomym osobom poznanym w Internecie o swoich najskrytszych tajemnicach, których wyjście na jaw może przysporzyć komuś wielu kłopotów.
Serce zaczęło mi bić jak oszalałe, a policzki pokrył rumieniec
dumy, kiedy nauczycielka polskiego, uśmiechając się tajemniczo, zaczęła czytać moje wypracowanie całej klasie, jednak te uczucia szybko przemieniły się w zażenowanie, kiedy okazało się, że jej intencją było zaprezentowanie pozostałym uczniom jak nie pisać rozprawek.
W wywiadzie przeprowadzonym w ogólnokrajowej telewizji, słynny scenarzysta wyjawił, że swoje scenariusze pisze wyłącznie dlatego, że
nie może ich nie pisać.
Chociaż przez całą młodość starałem się nie pisać pamiętników, a zamiast tego doświadczać życia, podróżować po świecie i poznawać moich ludzi, teraz, wchodząc w jesień życia, okazało się, że krótkimi codziennymi zapiskami zapełniłem w tamtym czasie szesnaście grubych zeszytów.
Śmiesznie jest sobie czasem pożartować, ale musisz pamiętać,
żeby nie pisać takich głupot na sprawdzianie, bo na pewno dostałbyś jedynkę.
Każdy uczeń szkoły podstawowej wie, żeby nie pisać jak kura pazurem.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!