niedenerwuj się czy nie denerwuj się – razem czy osobno
W języku polskim zgodnie z zasadą, którą poznajemy już na etapie pierwszych klas szkoły podstawowej „nie” z czasownikami w formie osobowej zapisujemy zawsze oddzielnie!
Analogicznie czasownik „denerwuj się” (2 osoba liczby pojedynczej) z partykułą „nie” zapiszemy oddzielnie „nie denerwuj się”.
Przykłady:
– Nie denerwuj się na swoją babcię, ona po prostu nie miała pojęcia na jakie zioła masz uczulenie!
– Nie denerwuj się tak mało istotną sprawą!
– To nie moja wina, że telewizor się zepsuł. Nie denerwuj się taką błahostką.
– Nie denerwuj się na organizatorów tego konkursu wojewódzkiego. Postąpili zgodnie z regulaminem!
– Nie denerwuj się zbytnio, wszystko jest w porządku.
– Nie denerwuj się na tego psa, on jeszcze nie rozumie, że nie wolno gryźć mebli.
– Nie denerwuj się, ale zaginął nasz ukochany pies. Musimy jednak być dobrej myśli!
– Nie denerwuj się na nią, ona nie zdawała sobie sprawy z tego co zrobiła!
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!