nieustępliwy czy nie ustępliwy – razem czy osobno
Poprawna pisownia tego wyrazu to nieustępliwy.
Prosta zasada mówiąca o tym, że partykułę nie z przymiotnikami w stopniu równym będziemy pisać łącznie.
Nieustępliwy tego dnia chłopak, za wszelką cenę próbował poderwać dziewczynę, która bardzo mu się spodobała, ale ta od początku odrzucała jego zaloty.
Chciałbym być nieustępliwy i potrafić od początku do końca walczyć o swoje. Ale mój charakter i problemy z jakimi borykałem się w młodzieńczych latach mocno mi taką postawę utrudniają.
Nienawidzę kiedy ktoś jest nieustępliwy w swoim zdaniu, kiedy wszyscy doskonale wiemy, że nie ma racji a na siłę stara się ją innym wcisnąć.
Sytuacja w której nieustępliwie walczymy o piłkę, ale jednocześnie dokonujemy brutalnego faulu, nigdy nie może kończyć się w inny sposób, jak tylko pokazaniem czerwonej kartki. To jest elementarz, z którego i tak nie wszyscy korzystają w obawie przed wywołaniem kontrowersji.
Chciałem nieustępliwie powiedzieć mojej dziewczynie, że nie możemy sobie w tym momencie pozwolić na nadprogramowe wydatki, bo spłata kredytu na mieszkanie mocno odbiła się w tym miesiącu na funduszach. Ale ona postanowiła trzasnąć drzwiami i się obrazić.
Uważam, że jeżeli nie pokażesz, że jesteś nieustępliwy i nie dasz sobie w kaszę dmuchać w pracy, to tak naprawdę masz od początku przewalone i nie będziesz mieć normalnego życia.
Nieustępliwy kierowca próbował za wszelką cenę minąć na trzeciego jadące przed nim pojazdy. Skończyło się tym, że rajd tego idioty zakończył się w rowie. Na szczęście bez żadnych ofiar i osób rannych.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!