notabene czy nota bene – razem czy osobno
„Notabene” to łacińskie wyrażenie, wyraz wtrącony w tekst zdania, który poprzedza jakąś dodatkową, ale ważną informację. Dosłownie tłumaczy się go jako „zauważ dobrze”. Synonimami tego wyrażenia są: „w dodatku”, „do tego”, „nawiasem mówiąc”. Obecnie w języku polskim funkcjonuje zapis łączny, ponieważ wyrażenie to traktowane jest jako wyraz złożony.
Przykłady zdań z poprawnym użyciem wyrażenia „notabene”:
Ludzie zebrani na schodach przed ratuszem, chociaż nie dzierżyli w dłoniach wideł i pochodni, stanowili raczej gniewny tłum, czekali na pojawienie się na schodach burmistrza, który notabene, właśnie doprowadził do zamknięcia fabryki, w której pracowało niemal całe miasteczko, a który parę minut wcześniej, niezauważony przez nikogo, wymknął się innym wejściem i wsiadł do prywatnego helikoptera, by ukryć się na jakiś czas przed niezadowoleniem mieszkańców.
Nasz nauczyciel hiszpańskiego, notabene, rodowity Hiszpan z Madrytu, uważany jest za najzabawniejszego profesora, co jest w równym stopniu zasługą jego poczucia humoru, jak i tego, że wciąż słabo mówi po polski, a ma tendencję do popełniania najzabawniejszych błędów i przekręcania wyrazów w najśmieszniejszy sposób.
Kiedy odprowadzałem mojego niespodziewanego i nieproszonego gościa do drzwi, zauważyłem na przegubie jego ręki srebrny zegarek, notabene identyczny z tym, który leżał w mojej szkatułce w salonie, tym samym salonie, w którym zostawiłem na chwilę tego podejrzanego człowieka, kiedy przygotowywałem mu w kuchni herbatę jagodową z miodem, niewypitej zresztą do końca przez tego rabusia.
Mój zacny sąsiad, notabene, doktor nauk medycznych, zawsze, kiedy spotka mnie na ulicy przed domem lub mija mnie, kiedy spaceruję z moją żoną, daje mi złote rady w kwestiach zdrowotnych, dzięki czemu już trzy razy uniknąłem śmierci, a ile razy uchronił mnie przed poważnym uszczerbkiem na zdrowiu, trudno zliczyć.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!