obżarstwo czy obrzarstwo
Obżarstwo to nadmiernie objadanie się, łakomstwo, łapczywość. Słowo to powstało od wyrazu żreć, znanego już w staropolszczyźnie, zatem jedyną poprawną formą jest „obżarstwo” pisane przez „ż”. Forma „obrzarstwo” jest błędem.
Przykłady zdań z poprawnym użyciem wyrazu „obżarstwo”:
Zawsze uważałem, że nie ma nic złego w obżarstwie, bo wyznaję zasadę, że trzeba używać życia, póki można, a jedzenie to jedna z najlepszych przyjemności, jakie znam.
Chociaż Helenie wydawało się, że jej obżarstwo to niewinny
nawyk, po kolejnej wizycie u lekarza zdała sobie sprawę, jak negatywnie wpływa ono na jej nadwagę, nadciśnienie i problemy z wątrobą.
Ciężko w to uwierzyć, ale istnieje legenda o kobiecie, która wpadła w pułapkę obżarstwa i jadła bez przerwy, aż do momentu, kiedy zmieniła się w ogromnych rozmiarów wieloryba i rzuciła się do morza, podnosząc tym samym poziom wód i zalewając przybrzeżne miasta.
Obżarstwo to jeden z siedmiu grzechów głównych, obok pychy,
chciwości, nieczystości, zazdrości, gniewu i lenistwa.
Średniowieczne uczty wyprawiane hucznie na dworach królewskich i książęcych oraz w zamkach rycerskich, słynęły z pijaństwa, obżarstwa i zabawy do białego rana, a także z wielkiej pasji gospodarzy oraz gości do tańca i muzykowania.
Chociaż prawda jest, że obżarstwo może doprowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, które nie są bezpieczne ani przyjemne, należy też unikać popadania w skrajność w drugą stronę.
Obżarstwo mojego wujka było tak niesłychane, że kiedy przychodził
z wizytą, moja matka wsadzała ojca do ciężarówki i rysowała mu na mapie drogę do najlepiej zaopatrzonej hurtowni jedzenia, a sąsiedzi zbiegali się z wyższych oraz niższych pięter, aby robić zakłady po ilu dniach nieprzerwanego jedzenia wujek zakończy swój posiłek.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!