ohyda czy ochyda
Poprawna pisownia tego wyrazu to ohyda – przez „h”.
Zasady pisowni:
Stosując się do zasad ortografii, wyrazy pochodzenia rodzimego zapisujemy zawsze z użyciem „h”.
Prawidłowa odmiana:
L. pojedyncza i l. mnoga:
Mianownik – ohyda, ohydy
Dopełniacz – ohydy, ohyd
Celownik – ohydzie, ohydom
Biernik – ohydę, ohydy
Narzędnik – ohydą, ohydami
Miejscownik – ohydzie, ohydach
Wołacz – ohydo, ohydy
Przykłady zdań z zastosowaniem prawidłowej formy zapisu:
1. Zdaniem Wiktorii mała, zielona, przypominająca sałatę brukselka to ohyda, dziewczynka musi znosić ją jednak w każdy piątek, bo jej miła, troskliwa mama przepada za nią.
2. Na tym talerzu nie ma wcale ohydy, chrupiąca marchewka, czerwone buraczki, kiszony ogórek i soczysty pomidor są pyszne.
3. Marysia przygląda się ohydzie wiszącej na wieszaku, w pewnym momencie podchodzi do niej, a jej dobra, uczciwa, kochana mama mówi, że to jej nowy, czerwony płaszcz.
4. Widzę ohydę, to żuk.
5. Myślę o ohydzie pływającej w mojej zupie, to marchewka.
6. O! Ohydo!
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!