okruchy czy okróchy, okróhy, okruhy
Poprawna pisownia tego wyrazu to okruchy – przez „u” i „ch”.
Zasady pisowni:
„Ch” zapisujemy, ponieważ „ch” w wyrazie okruchy wymienia się na „sz”. Okruchy-okruszki.
„U” piszemy, dlatego, że wyraz wywodzi się od prasłowiańskiego krušiti czyli rozbijanie, łamanie na drobne kawałki.
Prawidłowa odmiana:
L.p L.mn
Mianownik okruch okruchy
Dopełniacz okrucha, okruchu okruchów
Celownik okruchowi okruchom
Biernik okruch okruchy
Narzędnik okruchem okruchami
Miejscownik okruchu okruchach
Wołacz okruchu okruchy
Przykłady zdań z zastosowaniem prawidłowej formy zapisu:
Okruch na twoim biurku zdradziły, że to ty zjadłeś babkę drożdżową z polewą czekoladową i z posypką z pysznych migdałów.
Na twoim białym talerzu ze złotymi zdobieniami nie ma ani jednego okrucha.
Przyglądam się okruchowi leżącemu na stoliku w kawiarni, przy którym siedzimy.
Zastanawiam się, czy okruch leżący na dużym, drewnianym stole w kuchni jest z chleba, ciastek czy z babki drożdżowej.
Alcest z bajki „Mikołajek” zawsze chodzi z choć jednym okruchem w kieszeni.
Myślę o okruchu, którego zimą dałam ptaszkowi.
O! Okruchu!
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!