pokojów czy pokoi, pokoji
Pokój to pomieszczenie w mieszkaniu lub lokalu. Rzeczownik ten w liczbie mnogiej ma formę „pokoje”, a jego odmiana przez przypadki, szczególnie w dopełniaczu, może przysparzać problemów.
Zgodnie z regułą języka polskiego po samogłoskach dodajemy cząstkę „-jów”, a zatem poprawną jest forma „pokojów”. Językoznawcy dopuszczają także formę „pokoi”, zastrzegają jednak, że częściej jest ona używana w mowie potocznej.
Przykłady zdań z poprawnym użyciem wyrażenia „pokojów/pokoi”:
– Zawsze kiedy ja i moja siostra, Julia jesteśmy niegrzeczni – zjemy wszystkie ciastka bez pytania lub oglądamy telewizję, kiedy nam nie wolno mama denerwuje się i każe nam iść do swoich pokojów.
– Artur z trzeciej klasy opowiadał mi wczoraj historię, która wydarzyła się na dwudniowej wycieczce szkolnej w zeszłym roku, kiedy to matematyczka, pani Jankowska wchodziła do każdego z pokoi po kolei i sprawdzała, czy uczniowie już śpią i czy nie schowali gdzieś słodyczy, których wyraźnie zabroniła im kupować.
– W hotelu „Słoneczko”, do którego udałem się z całą rodziną, kiedy byliśmy na wakacjach, było sześćdziesiąt pokojów, a mimo to okazało się, że wszystkie są już zarezerwowane.
– Każdego wieczora babcia przychodzi do pokojów moich sióstr, czyta im bajki, a czasami nawet śpiewa kołysanki i układa je do snu.
– Kiedy Michalina rozmawiała z Justyną usłyszałem, że żadna z nich nie ma własnej sypialni, ponieważ nie mają wystarczająco dużo pokojów w domu, żeby każdy mógł mieć własny.
– Karolina chciała pożyczyć szczotkę do włosów, której zapomniała zabrać z domu i w tym celu pukała do każdego z pokojów znajdujących się w ośrodku, w którym miała spać jej klasa podczas wycieczki do Gdańska.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!