PR czy pijar
Wprowadzenie
Czasami język polski jest w stanie spłatać nam figla. Słowa, choć brzmią tak samo, mają różne znaczenia (np. „bród” i „brud”). Nie zawsze wszystkie wersje są jednak poprawne. A jak jest w przypadku słów „PR” i „pijar”?
PR – co to znaczy?
Zacznijmy od tajemniczego skrótu. PR to angielskie wyrażenie pochodzące od słów „Public Relations” oznaczającego dosłownie „relacje publiczne”. PR to dział wielu firm, zajmuje się on zadbaniem o dobry wizerunek i miano danej spółki.
Jeśli chodzi o pisownię, poprawną formą jest „PR”. Nie wolno zapisywać formy „pijar” w odniesieniu do relacji publicznych! Ale w parze z pismem idzie również mowa. Najlepiej użyć wymowy „pi ar”, zgodnie z językiem angielskim. PR określamy także fonetycznie jako „pe er” albo „pijar” (jako zbitka sylab „pi ar”).
Pijar – czy istnieje takie słowo?
Jak już mówiłem, nie należy zapisywać słowa „pijar” jako fonetycznego „wynalazku” od skrótu PR. Wszystko dlatego, że istnieje taki wyraz i oznacza coś zupełnie innego.
Pijar – zakonnik pochodzący z zakonu pijarów, właściwie Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych, powstałego w 1621 r. Jednym z najsłynniejszych pijarów był Stanisław Konarski.
Pijarzy są zakonem chrześcijańskim, a ten zasłynął w świecie z zakładania powszechnych szkół podstawowych. Obecnie ma swoje zgromadzenia w 36 krajach świata, w tym w Polsce.
Pamiętaj! Ten rzeczownik zapisujemy małą literą.
Przykłady zastosowania słów „PR” i „pijar”:
1. Pracownicy z działu PR zastanawiają się nad podwyższeniem zaufania wśród mieszkańców Gdańska.
2. Mszę świętą w intencji zmarłych z rodziny Kowalskich odprawi ksiądz pijar Marcin Nowak.
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!