PS czy PS.
Postscriptum pochodzi z łacińskiego post scriptum, co znaczy „po napisaniu”. Jest to dopisek do listu. Można używać zarówno łacińskiej, jak i spolszczonej nazwy. Zdarza się także używanie postscriptum w książkach, artykułach lub w innych formach pisemnych.
W zależności od tego, czy używamy wersji polskiej (postscriptum), czy wersji łacińskiej (post scriptum) skrót jest inny. Jeżeli używamy wersji pisanej razem (polskiej), wtedy odpowiednim skrótem będzie PS – bez kropek. Można powiedzieć, że to bardziej skrótowiec niżli skrót. Jeśli jednak, podobnie jak ja, umiłowaliście wersję łacińską, odpowiednim dla was skrótem będzie P.S. – po każdej literze umieszczamy kropkę. Niedopuszczalne i błędne jest pisanie małą literą każdego z tych skrótów oraz używanie tylko jednej kropki – na przykład PS., ps. lub p.s – powyższe zapisy są nieprawidłowe.
Jeżeli w danym liście (lub innym tekście) chcielibyśmy zamieścić kilka dopisków, wtedy pierwszy oznaczamy jako PS, drugi jako PPS (post postscriptum – po po tekście), trzeci jako PPPS etc.
Zwyczajowo po każdym takim dopisku autor tekstu (listu, artykułu itd.) powinien podpisać się swoimi inicjałami.
Przykłady:
„Droga mamo! Drogi tato!
Tutaj, na obozie harcerskim jest wspaniale! Wczoraj zwiedzaliśmy jaskinie, jutro wybieramy się na spływ kajakowy! Buziaki dla wszystkich!
Wasza córeczka, Zosia Mickiewicz
PS Pamiętacie, żeby podlewać moje kwiatki? Z.M.
PPS Na wczorajszych zajęciach z majsterki zbudowałam dla Adasia autko – zabawkę. Spodziewajcie się paczki, wysłałam mu ją. Z.M.”
„Ave Legatus!
Nasza kohorta dwa dni temu przekroczyła Rubikon. Idziemy na Rzym. Niedługo połączymy siły z resztą naszego legionu. Poczekajcie na nas.
Semper fidelis!
Centaurion Oktawian Antoniusz
P.S. List przesyła mój zaufany adiutant. Pozwól mu chwilę odpocząć, a potem wyślij go z powrotem do nas. O.A.
P.P.S. Jedna z centurii niestety okazała się niewierna. Musieliśmy ją zlikwidować. Mam nadzieję, że nie przeszkodzi Wam to w planie bitwy. O.A”
Sprawdź również:
Dodaj komentarz jako pierwszy!