PS czy PS.

PS: Skąd się wzięła literacka pułapka z kropką w tyle?

Gdyby wszystkie spory językowe rozstrzygać w kawiarniach, dyskusja o PS versus PS. skończyłaby się pewnie rozbiciem filiżanki. Poprawna forma to wyłącznie bez kropki – i to nie tylko w polszczyźnie, ale też w większości języków Europy kontynentalnej. Skąd więc ten anglosaski nawyk dodawania kropek, który wkrada się do naszych notatek?

Dlaczego kropka w PS to językowe faux pas?

Wyobraź sobie list miłosny z czasów PRL-u. Zakochany inżynier dopisuje na marginesie: „PS. Twoje oczy są jak symetryczne wykresy funkcji kwadratowej”. Błąd ortograficzny psuje romantyczny efekt. Współczesna norma jasno wskazuje: PS traktujemy jak skrótowiec, który – podobnie jak CWU czy BP – nie wymaga kropki. To nie jest skrót od obcojęzycznego wyrażenia, tylko pełnoprawny element polskiej interpunkcji.

Czy Hitchcock wiedział, jak pisać PS po polsku?

W kultowym „Psychozie” główna bohaterka kradnie 40 tysięcy dolarów, zostawiając liścik z PS. – ten filmowy detal pokazuje, jak angielska forma wkrada się do świadomości. Tymczasem w polskim dubbingu powinno się pojawić PS, co podkreśla wagę lokalizacji językowej. Nawet w napisach końcowych polskich filmów (np. „Idzie”) artystyczne użycie kropek po PS wywołałoby burzę wśród redaktorów.

Jak wyglądałaby współczesna pocztówka od Mikołaja Kopernika?

Gdyby astronom dziś wysyłał kartkę z wakacji, pewnie dopisałby: „PS Widok Ziemi z perspektywy heliocentrycznej ciągle zapiera dech”. Brak kropki to nie kaprys językoznawców, tylko konsekwencja historycznego rozwoju – w XX wieku Rada Języka Polskiego uznała, że skrót na tyle wrósł w rodzimy system, by zrezygnować z łacińskiego dziedzictwa w postaci kropek.

Czy memy internetowe mogą być dowodem w sporze o PS?

Wiralowy obrazek z kotem trzymającym kartkę „PS. Daj mi więcej karmy” zbiera tysiące lajków, utrwalając błędną formę. Tymczasem poprawny mem powinien wyglądać jak dialog z „Lalki” Prusa: „PS – rzekł Wokulski – jeśli chodzi o miłość, Izabelo, to ja wolę formy bez kropek”. Warto pamiętać, że nawet w internetowym żargonie zasady ortografii nie tracą ważności.

Jak pisali PS powstańcy warszawscy?

Analiza autentycznych listów z 1944 roku pokazuje ciekawe zjawisko: w warunkach polowych często pomijano kropki dla oszczędności miejsca. W liście do rodziny znajdujemy zdanie: „PS Proszę przekazać siostrze że przeżyłem bitwę o Pocztę Główną”. Ten historyczny detal stał się nieformalnym wzorem dla współczesnej pisowni.

Czy da się usłyszeć różnicę między PS a PS.?

W słuchowisku radiowym „Matysiakowie” aktor podkreślał brak kropki przez teatralną pauzę: „Kocham cię… PS [długa przerwa] kup mleko”. To ekstremalny przykład, ale pokazuje, jak interpunkcja wpływa na interpretację. W codziennym użyciu – czy to w SMS-ie („PS Nie zapomnij kluczy”), czy w urzędowym pismie – konsekwentny brak kropki buduje profesjonalny wizerunek.

Jak światowe gwiazdy radzą sobie z polskim PS?

Gdy Bradley Cooper podczas wywiadu dla „Gazety Wyborczej” spontanicznie narysował na serwetce „PS. Warsaw is amazing!”, redakcja musiała dodać przypis wyjaśniający błąd. Takie językowe wpadki pokazują, że nawet native speakerzy angielskiego mają problem z przestawieniem się na polskie standardy przy międzynarodowej korespondencji.